De Twaalf Uren van de Passie van Onze Heer Jezus Christus

De 24 Uren van het Bittere Lijdingspad van Onze Heere Jezus Christus door Luisa Piccarreta, het Kleine Dochtertje van de Goddelijke Wil

† Achtste Uur
Van Middernacht tot 1 AM †

Jezus wordt in de tuin van Gethsemane gearresteerd

Voorbereiding voor elk uur

Mijn Jezus, het is middernacht. Uw vijanden naderen. Gij die Uw zelfbeheersing hebt hersteld, Uw bloed gedroogd en door de hemel versterkt bent gegaan naar Uw discipelen, roept hen op, waarschuwt hen, neemt ze mee en gaat uw vijanden tegemoet. Zo compenseert Gij met Uw wilvaardigheid mijn luiaardigheid, onwil en traagheid in werk en lijden. Maar, mijn zoete goede! Wat een roerende scène biedt zich aan voor het oog! De eerste die verschijnt is de ontrouwe Judas. Hij naderd U, omhelst U, groet en kust U. Gij, liefde in persoon, acht het niet onder uw waardigheid om door deze duivelse lippen te worden gekust. Gij omhelst hem nog steeds, drukt hem aan Uw hart, wilt hem uit de hel redden door hem een nieuw teken van Uw liefde te geven. Hoe is het mogelijk dat men U niet kan liefhebben, Jezus! De zachtheid van Uw liefde is zo groot dat hij elk hart met kracht moet aantrekken om ook U te liefhebben. En toch wordt Gij niet geliefd!

... Door Judas toe te laten U te kussen, verzoent Gij de verraad, de schijnheiligheid, de bedrog onder het masker van vriendschap en heiligheid, vooral van die zielen die aan U gewijd zijn. Gij smacht tot vergeving voor elke boetende zondaar die zich met nederigheid in Uw Hart toevlucht.

Jezus, mijn zoete goede! Ik zal aan Uw zijde staan en U verdedigen. Ik zal Uw lessen ontvangen en op alle Uw woorden letten, één voor één. Oh, hoe goed doet het mijn hart om Uw woorden naar Judas te horen: “Vriend, waarom ben je gekomen?” Het lijkt me alsof Gij dit woord ook aan mij richtte, maar niet om me vriend te noemen, maar met de zoete naam van 'kind'. “Kind, waarom ben je gekomen? ” Vraagt Gij, alleen om het antwoord te horen: ”Jezus, ik ben gekomen om U te liefhebben.” “Waarom ben je gekomen?” Zegt Gij tegen mij wanneer ik 's ochtends wakker word; Gij zegt het tegen mij wanneer ik bid; Gij zegt het tegen mij van de gewijde hostie wanneer ik kom om U in mijn hart te ontvangen. Wat een mooie roep voor mij en voor alle andere zielen! Maar hoe velen antwoorden op Uw vraag met: “Ik ben gekomen om U te beledigen.” Anderen, die doen alsof ze niets van U weten, geven zich over aan elke soort zonde en antwoorden op Uw vraag: “Ik ga naar de hel!”

Hoe ik medelijden met U heb, mijn Jezus! Ik wil de touwen die Uw vijanden gereed houden om U te binden, gebruiken om die zielen aan U te binden en u dit pijn te besparen.

Weer hoor ik Uw zachte stem die, terwijl Gij hen tegemoet gaat, aan Uw vijanden de vraag stelt: “Wie zoekt gij?” En zij antwoorden: “Jezus van Nazareth.” En Gij: “Ik ben het!” Met deze paar woorden zegt U alles en ontdekt U Zelf als de Een die Gij echt bent, zodat Uw vijanden beven van angst en neervallen op de grond alsof ze dood zijn. Gij, mijn liefste, zonder gelijk, roept hen terug tot bewustzijn met een tweede “Ik ben het!” en geeft Zelf in hun handen. Maar in plaats van zich te verlagen en voor Uw voeten neer te buigen uit schok, twijfelen de ongelovige en ondankbare aan Uw goedheid, achten Uw genaden en wonderen nietig, leggen zij hun handen op Uw rug, binden en vastzetten met touwen en ketens, gooien U neer op de grond, stampen U onder voet en trekken Uw haar uit. Maar Gij blijft stilletjes met ongekende geduld, verdragend en boetedoend voor al deze belagingen die aan U worden aangedaan met steeds grotere koppigheid, ondanks Uw wonderen. Met de touwen en ketens die U binden, breekt Gij de ketenen van onze schulden van zonde en bindt ons aan U met de zoete banden van liefde. Liefdevoll tuchtigt Gij Petrus, die U wil verdedigen met het zwaard en een oor van Malchus afsnijdt, maar Gij helt het weer goed. Zo wilt Gij vergoeding brengen voor die goede werken die niet worden gedaan met heilige voorzichtigheid en boete doen voor hen die door overmatige ijver in zonde vallen.

Mijn meest geduldige Jezus! Het lijkt me alsof deze touwen en ketens een bijzonder schoonheid hebben toegevoegd aan Uw goddelijke persoonlijkheid. Op Uw voorhoofd troont een majesteit waaraan zelfs Uw vijanden aandacht schenken. Uw ogen stralen, Uw goddelijk aanzien neemt de uitdrukking van diepste vrede en hoogste goedheid aan, in staat om indruk te maken op de dienaren van Uw beul zelf. Uw weinige doordringende maar zo zachte woorden laten hen beven. Als zij durfen naar U toe te gaan, is het alleen omdat Gij het toestaat.

O mijn liefste! Zult Gij ooit kunnen toegestaan dat Gij voor mij gebonden en geketend zult zijn, terwijl ik, Uw schepsel, geen ketens draag? Nee, nee! Zo bind me dan met Uw eigen touwen en ketens, bind me met Uw eigen handen. Daarom, terwijl ik Uw aanbiddelijke handen kus, vraag ik U om alle mijn gedachten, mijn ogen, mijn oren, mijn tong, mijn hart, mijn neigingen, mijn hele wezen in ketens te slaan. Tegelijkertijd met mij bindt al de kinderen van mensen, want zij zullen niet langer durven U te beledigen wanneer zij de zoetheid van Uw liefdevolle ketens voelen.

Mijn Jezus! U hebt U al overgegeven in de handen van Uw vijanden omdat U hen de macht gegeven heeft om met U te doen wat ze willen. Ik ook, mijn Jezus, geef mezelf over aan Uw handen zodat U kunt doen met mij in volledige vrijheid wat U bevalt. Met U wil ik me plaatsen in het volgen van Uw wil, Uw verzoenkende werken nadoen en Uw lijden doorstaan. Ik wil altijd bij U zijn, zodat er geen beleidiging is waarvoor ik niet vergeef, geen bitterheid die ik niet zoet maak, geen klappen op de wangen of besmeuring van Uw gezicht dat niet wordt begeleid door mijn streken en affecties. Als U valt op Uw lijdenpad, zullen mijn handen altijd klaar zijn om U op te tillen. Ik zal altijd bij U zijn, nooit verlaten U voor een moment. Om ervan overtuigd te zijn, laat me in U gaan. Als ik in Uw geest, in Uw ogen, in Uw hart, in U zelf ben, dan kan ik ook doen wat U doet. Zo zal ik U trouw kunnen volgen. Geen van Uw lijden zal mij ontsnappen, want voor al die lijden zal ik U mijn liefde teruggeven.

Jezus, mijn zoete goede, het is één uur 's nachts. Mijn geest begint in slaap te vallen. Maar ik zal doen wat ik kan om mezelf wakker te houden. Maar als de slaap mij toch overmeesterd, dan laat hij me bij U. Van nu af aan zal ik mijn gedachten bij U laten om U tegen Uw vijanden te verdedigen, elke ademhaling om U te volgen en gezelschap te houden, elk kloppen van mijn pols om U te zeggen: "Ik hou van je! ” en om U te compenseren voor de liefde die anderen U niet geven. Ik laat elke druppel van mijn bloed bij U om U te compenseren en om U terug te geven de eer en respect die Uw vijanden U ontzeggen door hun beleidingen, hun streken en besmeuringen, en ten slotte laat ik mijn hele wezen bij U als een beschermende wacht. Jezus, streek me, omhels me en zegent mij. Als U van me verlangt dat ik overgeef aan een beetje rust, laat me in Uw hart rusten, zodat ik vaak en vaak kan worden gewekt door Uw hartslagen, versterkt door liefde en lijden, om U zonder onderbreking gezelschap te houden.

Overwegingen en Oefeningen

door St. P. Annibale Di Francia

Jezus gaf zich prompt over in de handen van de vijanden, ziende het Wil van de Vader in Zijn vijanden.

In de bedrog, in de verradingen van wezens, zijn wij bereid te vergeven zoals Jezus vergaf? Nemen we uit de handen van God al het kwaad dat we ontvangen van wezens? Zijn wij bereid om alles te doen wat Jezus van ons wil? In de kruisen, in de spanningen, kunnen we zeggen dat onze geduld die van Jezus naboots?

Mijn geketende Jezus, laat Uw ketenen mijn hart binden en stilhouden om het klaar te maken voor alles wat U wilt laten lijden.

Offer en Dankbaarheid