donderdag 10 maart 2022
Het is God aangenaam dat vrouwen langere rokken en jurken dragen
Bericht van de Heilige Geest aan Valentina Papagna in Sydney, Australië
In de vroege ochtend, terwijl ik leed voor zielen, verscheen een engel en vroeg me om met hem mee te gaan.
Hij bracht me naar de Hemel, naar een hemelse tuin, en op de achtergrond kon ik een groot gebouw zien.
Veel heiligen waren aanwezig in de tuin, allen gekleed in mooie witte gewaden, en ik zag God de Vader staan tussen hen en met hen praten. Dan zag ik Heer Jezus als een jonge knaap met prachtig golvend kort blond haar. Hij was bij God de Vader, Die iets zilverkleurigs in de Heilige Hand van Heer Jezus legde. Het voorwerp glanste en schitterde, zo groot als een vijftigcentstuk. Maar het was geen geld. Ik weet niet wat het was.
Onze Heer Jezus zei toen tot God de Vader: “Bedankt.”
Ik hoorde God de Vader Onze Heer Jezus instructeren om het voorwerp naar iemand te brengen.
Heer Jezus keerde zich naar me en zei: “Valentina! Wil je met Mij lopen? Kom, vergezel Me.”
“Ja, ik zal met U komen, Heer,” antwoordde ik.
We begonnen te lopen, en toen we een deel van de weg gelopen hadden, stopte Onze Heer Jezus, en Hij zei: “Nee! Ik heb het mij anders overlegd. Ik moet terug.”
“Laten we teruggaan. Ik moet dit aan Mijn Vader terugbrengen.”
“Kan je Me helft van de weg vergezellen?”
“Ja,” antwoordde ik.
We liepen terug en praatten onderweg, en plotseling vonden we ons weer op dezelfde plek waar we begonnen waren.
Hij zei: “Oh, bedankt dat je met Me helemaal naar deze plaats teruggekeerd bent.”
“Ik ben blij om dat te doen,” zeide ik.
We liepen tussen heilige mensen door, waarvan de meeste vrouwen waren. Onze Heer ging naar God de Vader toe en sprak met Hem.
Terwijl ik wachtte, naderde een grote groep heilige vrouwen me. Ze kijken allemaal naar me, en tot mijn totale verbazing zeiden ze: “Oh, laten we Valentinas rok meten!”
“Ze draagt geen lange rokken die helemaal tot aan haar voeten reiken.”
Ik merkte op dat alle heilige vrouwen lange jurken droegen, die helemaal tot de grond reikten.
Ze begonnen de lengte van mijn rok met een meetlint te meten; ze waren allen erg vriendelijk terwijl ze om me heen zwoelden.
Een van de dames toonde de anderen hoeveel langer mijn rok moest zijn en hoe veel extra stof ik nodig had. Ze hield het lint op om hen te tonen dat ongeveer twintig centimeter nodig was. Zij zei: “Haar rok heeft ongeveer zo veel stof nodig.”
Dan zeiden ze: “Je rok is te kort! Je zou hem langer moeten dragen!”
Ik keek naar de rok die ik droeg en zag dat het de lichtbleke blauwe rok was die ik normaal gesproken thuis drage.
Ze zeiden: “Het is beter als je hem langer draagt. Onze Heer vindt het liever dat alle dames langere rokken dragen om hun benen te bedekken. Niet in broeken, maar in een jurk of rok.”
“Oh! Dat is verlegen,” zei ik.
“Nee, het is beter dat we je vertellen. Je hebt ongeveer zo veel stof nodig om je benen te bedekken. Je moet een rok kopen of hem zelf maken.”
“Je had better doen!”
Niet dat Onze Heer mij direct vertelde, maar de heilige vrouwen vertelden het me. Ik was verbaasd en dacht: ‘Hoe ze alles weten.’ Het is erg belangrijk voor dames om langere rokken te dragen want dit bevalt Onze Heer zeer veel.
Na dat kwam ik thuis, en een lange tijd ben ik bezig geweest met het nadenken over wat er net gebeurd was.
Later begreep ik, verlicht door de Heilige Geest, dat het allemaal Gods plan was om me terug te brengen naar de heilige vrouwen zodat ze mij konden uitleggen hoe vrouwen langere rokken en jurken moeten dragen, wat God bevalt.
