czwartek, 12 lutego 2015

Dzień św. Eulalii - 07.02.2007-Wiadomość od św. Eulalii podczas Objawień w Jacareí

JACAREÍ, LUTY 7, 2007

WIADOMOŚĆ OD ŚW. EULALII

PRZEKAZANA WIDZOWI MARCOSOWI TADEU

(Marcos): "Księżniczko Nieba, czy jesteś św. Eulalią?"

"Drogi bracia i siostry, jestem Eulalia, służebnica naszego Pana Jezusa Chrystusa i Najświętszej Maryi Panny. Kocham was też bardzo.

Kocham was bardzo i od dawna pragnę tu przyjść na Objawienia w Jacareí, aby z was mówić, błogosławić was, dawać Wasz Pokój, podawać waszej ręce pomoc, oferować waszą pomoc na drodze świętości, miłości, wierności i posłuszeństwa Bogu i Matce Bożej.

Jestem blisko was, mieszam się tutaj w tej Świętej Kaplicy, tym Świętym Miejscu, i pomagam was, nawet jeśli nikto tego nie wie, pomoc wszystkim, którzy tu przychodzą prawdziwie pragnąc do Wiadomości Matki Bożej i naszego Pana.

Jestem wasza siostra, chcę bardzo, bardzo pomóc! Wiedźcie, moi bracia i siostry, że przeżyłam ciężkie męczeństwo dla miłości Naszego Pana i Jego Matki, ale nie zrezygnowałem ze swojej wiary i wierności do nich.

Radzę was i mówię to samo: Bądźcie wierni Naszemu Panu, nawet na krzyż, cierpienie, ból, chorobę, prześladowanie i niezrozumienie, które doświadczacie, ponieważ śledzicie i posłusznie słuchacie Wiadomości Zjednoczonych Świętych Serc.

Zauważcie, że tutaj w tym Świętym Miejscu Matka Boża dała was nieporównywalne skarby, najpiękniejsze i wyniosłe Wiadomości, najpotężniejsze i skuteczne modlitwy, cudowne i zaskakujące znaki, zdolne do przekształcenia nawet najtwardszego kamienia w świętego, wyższego, najbardziej pobożnego i wiernego Serafina na Niebie.

O tak! Jak Matka Boża dokonała tu cudów bez równych. Nie bądźcie niegodni Jej. Nie bądźcie niegodni tych Wiadomości, nie bądźcie niegodni tych nieporównywalnych skarbów.

Nie bądź niewierny, tchórzliwy, fałszywy, hipokrytyczny, leniwy, złośliwy. Bądź wiernym! Bądź wartościowym Matki Bożej i Boga, który tu schodzi na to Święte Miejsce. Nie bądź niewartościowy, bądź wierny!

To jest Moje zadanie, nauczyć was być wiernymi. Nauczyć was być posłuszni Matki Bożej, nauczyć was być uległymi, wartościowymi Matki Bożej i Pana, który tu schodzą, aby przekazać tak wysokie bogactwa i takie nieopisalne i wysokie sakramenty Jego Miłości i Łaski.

Ja, Eulalia, obiecuję być blisko was, szczególnie kiedy czytacie tu Posłań, aby pomóc wam zrozumieć ich znaczenie, serce i duch.

Obiecuję pomoc wszystkim tym, którzy rozpowszechniają te Objawienia i Posłania, którzy tworzą i rozpowszechniają Godzinę Pokoju, Różaniec Medytowany św. Józefa, Trezenę, Setenę i wszystko inne, co Pan i Błogosławiona Matka dali wam tu.

Obiecuję być dla was latarnią w ciemnej nocy tego świata. Obiecuję być dla was ścieżką zawsze wybrukowaną, prostą, bezpośrednią i pewną, aby prowadzić was do Świętych Zjednoczonych Serc Jezusa, Marii i Józefa.

Obiecuję być dla was zawsze strzałą, która wskazuje prawdziwą drogę i nie pozwoli wam się zgubić na fałszywych skrótach i szerokich, łatwych ścieżkach, które wróg otwiera przed wami pośrodku drogi, aby oszukać was, porwać od Świętych Serc i doprowadzić do zagłady.

Marcosie, jak kocham cię, jak dobrze ciebie kocham i chronię oraz bronię, mój brat. Jak nad tobą czuję, kiedy spisz i kiedy się budzisz, kiedy leżysz i kiedy pracujesz, kiedy modlisz się, kiedy czytaasz, kiedy medytujesz. Jestem obok ciebie codziennie, i nie odchodzę od ciebie ani na chwilę, pracuję z tobą razem, daję ci siłę, zachęcam, oświecam, wspieram, gdy mnie potrzebujesz.

Tak, obiecuję dać Moją pomoc wszystkim tym w potrzebie, którzy tu przychodzą szukając Posłań, które ratują, prowadzą do Nieba.

Zawsze, zawsze będę u waszego boku, tylko myśl o mnie, i natychmiast przyszczę ci na pomoc i pomogę.

Przysięgam Moją świętością w Niebie i moim wiecznym szczęściem w Raju. Przysięgam tobie Marcosie: nie odpocznę, dopóki cię nie przyniosę do mnie na bok w Raju.

Pokój."

****

12 lutego - Święta Eulalia

290-304

Eulalia urodziła się w okolicach miasta Barcelona w roku 290. Pochodziła z rodziny hiszpańskiej szlachty, a jej rodzice mieszkali na rozległym majątku na obrzeżach tego gwarnego dworu. Okrywali ją miłością, uczuciem i lepszym traktowaniem, prawie dusząc małe dziecko, którego charakter już w młodości świecił się jasno.

Pokorna, mądra, rozważna i bardzo inteligentna, była żywym przykładem miłosierdzia. Miała ekstremalną miłość do Jezusa Chrystusa, dla którego spędzała wiele godzin dnia w cnotliwej modlitwie. Zwyczajowo przebywała w swojej skromnej izbie, zebrana z małymi przyjaciółkami, śpiewając pieśni i hymny chwalące Pana, a następnie wychodziła rozdawać swoje najlepsze rzeczy ubogim dzieciom sąsiedztwa, które ciągle stawały przed jej drzwiami.

W wieku trzynastu lat weszła w okres dojrzewania, równocześnie z tym jak do Barcelony dotarły wieści o powrocie okrutnych prześladowań chrześcijan, nakazanych dla wszystkich domen Imperium. Gdy krwiożerczy rzymscy cesarze Diocletian i Maximian dowiedzieli się o szybkim i gwałtownym rozprzestrzenieniu wiary chrześcijańskiej na odległych hiszpańskich ziemiach, gdzie dotąd ta wiara była rzadka, postanowili i wysłali najokrutniejszych i najsadystycznych ze swoich sędziów, imieniem Dacian, aby zakończyć tę "superstycję".

Bojąc się o życie Eulalii, jej rodzice postanowili zabrać ją na inny majątek dalej stąd, gdzie mogłaby przebywać w bezpiecznym odlegleństwie od żołnierzy, którzy krążyli ulicami polując na donoszonych chrześcijan.

Eulalia uważała za tchórzostwo uciekanie przed władzą, która wymordowała jej braci w Chrystusie. Dlatego późnym wieczorem i bez wiedzy rodziny uciekła i samodzielnie przedstawiła się jako chrześcijanka strachanemu sędziowi. Mówiło się nawet, że powiedziała: "Chcesz chrześcijan? Oto jeden."

Tak jak chciała, w impulsywności młodości została osądzona. Ponownie nakazano jej oddawać cześć pogańskiemu bogowi, dając sól i kadzidło do umieszczenia u stóp ołtarza. Eulalia zamiast tego obaliła posąg pogańskiego boga, rozrzucając ziarnka kadzidła i soli wokół. Jej odmawianie składania ofiar rozgniewało Daciana, który kazał ją bić aż całe ciało było pokryte siniakami i krwawymi ranami. Następnie została spalona żywcem przez piki katów. Był to 12 lutego 304 roku.

Jej ciało zostało pochowane w kościele Santa Maria das Arenas, później zniszczonym podczas pożaru. Jednak jej relikwie pozostały nietknięte i zostały ukryte podczas panowania muzułmańskich Arabów, kiedy zakazano chrześcijańskiego kultu.

Kult św. Eulalii utrzymywany był głównie w Barcelonie, gdzie jest bardzo stary. Skąd rozprzestrzenił się po całej Hiszpanii, przekraczał granice, docierając do Francji, Włoch, Afryki i ostatecznie całego świata chrześcijańskiego, wschodniego i zachodniego. Zwykle obchodzona jest w diecezji Merida 10 grudnia, mieście jej męczeństwa. Św. Eulalia jest współpatronką miasta Barcelony razem z Matką Bożą Miłosierdzia.