Shën Tomas Akvini ishte ulur në karrigjën para meje. Këtë herë ai kishte një kapelush të vogël të bardhë. Ai u kthye gjysmësisht përpara, me krahin e madhe mbi pjesën e pasme të karrigjes, por sytë e tij asnjëherë nuk lëvizën nga drejtimi i tabernakulit.
Ai thotë: "Unë vijnë në lavdërim të Jezusit. Motra, tani gjithçka po arrin një pikë krizash dhe bëhet kritike. Zoti duhet të jetë në zemrën e vendit tuaj. Ashtu si është, njerëzit kanë zëvendësuar dashurinë për Zotin me dashurinë për veten e tyre parë. Kjo shfaqet në ligje, në shkolla dhe në konsumerizëm."
"Nuk është çuditsh që Kisha po sulmohet këtu. Vokacionet fetare nuk respektohen. Thirrja e Qiejve për shenjtëri personale, në pjesën më të madhe, ignorohet. Por kështu ju ketë përshtypjen--çelësi për paqe botërore. Kjo është pasaporta për shpëtim dhe shenjtëri. Është Dashuria e Shenjtë."
"Asnjë nuk mund të hyjë në Zemrën e Nënës Sonë, që është Dashuria e Shenjtë, pa një bindje të sytit. Kjo është çelësi për ndryshim--në shpirtra, në vend dhe në botë. I duhet njerëzimi për t'u përgjigjur ndriçimit të sytit."
Ai u kthye plotësisht dhe ma shikoi në sy. "Njerëzimi dhe Dashuria e Shenjtë janë duke ecur dorë më dorë."