วันที่ 29 พฤษภาคม ค.ศ. 2010:
พระเยซูตรัสว่า “ประชาชนของข้า จงดูแลบ้านเรือนด้วยการสีผิว ตกแต่งหลังคา ล้างและดูแลหญ้าป่าเหมือนกัน ข้อความนี้ยังใช้กับวัดของข้าเช่นกัน บางบริการจำเป็นต้องจ้างคนทำ แต่บางอย่างสามารถให้ผู้ร่วมงานในชุมนุมทำได้ด้วย เรายังมีหน้าที่ทางวิญญาณที่ต้องดูแลอยู่ในศรัทธา การส่งเสริมคณะกรรมสิทธิ์โดยการเผยแพร่จิตใจเป็นหน้าที่จำเพาะของผู้เชื่อ เพื่อให้ความศรัทธาของท่านมีชีวิตชีพและสามารถถ่ายทอดต่อไปได้แก่คนรุ่นหลัง เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับการสอนเด็กๆ ในหัวข้อศาสนา และแม้แต่จะช่วยเหลือผู้ใหญ่ในกลุ่มศึกษาบายบิลและกลุ่มประกอบพระคริสต์ด้วย การช่วยเหลือในการเตรียมพิธีศักดิ์สิทธิ์ยังเป็นเรื่องที่สำคัญเช่นกัน ด้วยมีความนำทางดีทั้งด้านจิตวิญญาณและวัตถุของวัดนั้น วัดจะสามารถอยู่รอดได้ในโลกสมัยใหม่ของท่าน ถ้าคนไม่ช่วยเหลือวัดอย่างเต็มที่แล้ว วัดอาจกลายเป็นหนึ่งในการปิดตัวลงไป เรื่องนี้จึงเป็นความรับผิดชอบของคณะกรรมสิทธิ์และผู้นำ”
พระเยซูตรัสว่า “ประชาชนของข้า มีบางคนที่ตามหาประสาทและทรัพย์สินเป็นเป้าหมายหลักในชีวิตโลกนี้ บ้างยังขายน้ำใจให้กับปีศาจเพื่อได้รับชื่อเสียงและความร่ำรวย ใครๆ ก็ต้องจำไว้ว่า สิ่งเหล่านี้มีอยู่แค่นั้นเท่านั้น และจะหายไปในวันพรุ่งนี้ สิ่งของโลกนี้มาอยู่เพื่อระยะเวลาเดียว ซึ่งเป็นเหตุผลที่สิ่งสวรรค์มีความประเสริฐเนื่องจากมันอาจดำรงอยู่ตลอดกาล ให้ท่านไม่ตามหาประโยชน์ในโลก แต่แทนนั้น ตั้งใจไปหาสิ่งของสวรรค์โดยทำการดีแก่คนอื่นๆ แทนที่จะกระทำเพื่อแสดงออก หรือเป็นผลประโยชน์ทางโลก ท่านควรกระทำสิ่งทั้งหมดด้วยความรักต่อข้าและเพื่อเกียรติใหญ่ของข้าประเสริฐ และอหังการกับตัณหาจะพุ่งไปสู่ชื่อเสียงและทรัพย์สิน แต่ผู้ที่อยากเป็นคนย่อมถือและมีความเมตตามีชีวิตทางวิญญาณดีขึ้น แม้ว่าท่านไม่เห็นผลประโยชน์ของการกระทำอย่างนี้ในโลกนี้ แต่พระบิดาของข้าได้เห็นสิ่งที่ท่านกระทำลับๆ และจะให้รางวัลแก่ท่านในชีวิตหลังจากนั้น ประสงค์ดีสุด ๆ ของท่านคือต้องไปหาสวรรค์ แต่ท่านจำเป็นต้องต่อสู้กับความอ่อนแอกของโลกนี้เพื่ออยู่บนทางเล็กที่จะถึงสวรรค์ เรียกร้องข้ามาในการประพฤติธรรมะวันละวัน เพื่อให้ใกล้ชิดข้า”