Nagpapasalamat si San Tomas de Aquino: "Lupain ang Panginoon Jesus."
"Ngayong araw, dumating ako upang mag-usap sa inyo tungkol sa mapagmahal na katuwaan. Kung hindi bahagi ng Baning Pag-ibig ang pagiging makatao ay walang lalim ang pag-ibig sa puso niya. Ang mapagmahal na katuwaan ay hindi nakatuon sa sarili at kung paano nito apektado ang sarili. Nakatuon ang mapagmahal na katuwaan mula sa sarili patungo sa iba."
"May tumpak na opinyon ang mapagmahal na katuwaan tungkol sa kanyang mga limitasyon, kapangyarihan at kahinaan. Hindi siya nagpapanggap ng kakayahan. Respetuhin niya ang lakas ng iba at gumagawa ng pagkakaunawaan para sa kanilang mga kahinaan. Palaging mapagpatawad ang mapagmahal na katuwaan."
"Kung ang kaluluwa na nag-aasam ng pagkakaunlad sa Baning Pag-ibig ay binigyan ng kaalamang makita ang mga kamalian ng iba, siya'y nagsisipaglipan para sa kanilang tagumpay laban dito at samantala, pinapatawad sila. Kung kanyang tungkulin na ikorikta ang iba, ginawa niya ito mapagmahal - hindi dahil sa sariling katotohanan."
"Walang mga katangiang pagiging makatao tulad ng inilarawan ko sa iyo, ang kaluluwa ay hindi maaaring umakyat patungo sa pagkakaunlad sa Baning Pag-ibig. Maaari siyang magpabaliw sa sarili, naisip na mabilisan niyang dadaan sa mga Kamara ng Mga Puso na Nagkakaisa, pero iyon ay kasinungalingan ni Satanas. Kung walang pagiging makatao at pag-ibig na nakikita sa pagsaklaw patungo sa baning katuwaan, ang sariling pag-ibig ay naging panginoon ng kaluluwa. Ito'y isang karaniwang huli na inilalagay ng kaaway - nagpapabaliw sa kaluluwa na mas mabuti siya spiritwal. Sa katotohanan, hindi niya nakikita ang kanyang mga kamalian at kahinaan. Maaari niyang tingnan ang limitasyon bilang kapangyarihan."
"Ingat at maging mapagmahal, kung gayon, sa lahat ng inadbisahan ko sa iyo ngayong araw. Araw-araw manalangin para sa mapagmahal na katuwaan."