دوشنبه، پنجم سپتامبر ۱۹۹۵

خداونده با یک پرده آبی و لباس سفید می‌آید. سرش خم شده است. او می‌گوید: "تسبیح به عیسی، پیام‌رسان متواضع من. من آمده‌ام تا راه بین آسمان و زمین را تعمیر کنم. این بدین معنی است که انسان‌ها باید مسیر قلب من - مسیر نجات - را دنبال کنند. با یک 'پدرمان' و یک 'سربلند' برای همه کسانی شروع می‌کنیم که اراده خودشان را به خدا تسلیم نمی�یند. همیشه گنجینه لحظه حاضر را در نظر بگیرید، فرشته‌ام. آنرا به عشق مقدس تسلیم کنید. من آرزو دارم فرزندانم الان و همیشه گنجینهٔ قطعاً موجود در لحظه حال را بفهمند. این همانجا است که همه باید برای یا علیه خوب انتخاب کنند. نجات در لحظه حاضر است، همچنین تقدیس شما نیز. تا مردم‌ام از ضایع کردن لحظه حاضر باز بایستند و آنرا به عشق مقدس تسلیم نمایند، من اینجاست تا یک دعا ویژه را به شما بدهم -

تسلیم به لحظه حال"."

او چشمان خود را به آسمان برمی‌دارد و می‌خواند:

"پدرم عزیز، این لحظهٔ حاضر را تسلیم ارادهٔ مقدس تو می‌کنم. من از طریق قلب‌های عیسی و مریم انتخاب کرده‌ام که پاک شوم. به هر صلیب و نعمت‌ای که برای من برگزیدی تسلیم هستم. در پروویدنس دیوینی تو اعتماد دارم. من در این لحظهٔ حاضر، بندگهٔ عشق مقدس تو هستم. آمین."

پس مریم گفت: "آنرا آشکار کنید."