۲۰۲۱ ژانویهٔ ۲۳, شنبه
ششم ژانویه، بیست و سوم، دو هزار و یک
پیام از خدا پدر داده شده به رؤیای مورین سوینی-کایل در نورث ریجویل، آمریکا

دوباره هم (مورین) یک شعله بزرگ میبینم که آن را قلب خدا پدر میشناسم. او میگوید: "با هر سقط جنینی که در سراسر جهان رخ میدهد، فاصله بین آسمان و زمین بیشتر میشود؛ اخلاقیات فاسدتر - دولتها فسادتری و روحهای بیشتری از دست رفتهاند. فناوری سوء استفاده شدهاست. حقیقت به چالش کشیده و توهین شدهاست. اکنون این کشور یکبار بزرگ* سقط جنینی را آزادانه پذیرفته است. من منتظر بودم که ارادهٔ آزاد بیدار شود تا مسیر خود را درک کند. اکثریت مردم این کشور با فساد اخلاقی جاری مخالف هستند، اما این افراد خوب بخشی از طبقه حاکم نیستند."
"با این حال، دعا و قربانی قویتر از هر عمل شرور ارادهٔ آزاد است. بنابراین من آمدهام تا به قلب ملت شما سخن گویم و تلاشهای وفادارشان را برای تغییر مسیر آینده کشورتان و جهان با دعا و قربانی طلب میکنم. روح این ملت باید برای گناهان دلهای فاسد رهبران که این کشور را در راه نابودی هدایت میکنند، توبه کند. اجازه ندهید شیطان از کوششهای شایسته اما پنهان شما برای توبهٔ ملی ناامیدی بکند. به فساد رهبری دولتتان ناراحت نشوید. اگرچه همه تلاشهایشان علنی است، لیکن شجاعت شما در دعا و قربانی توسط من پذیرفته میشود و ترازو را به نفع رحمتم خم میکند."
"هیچ فناوری نمی�برد تلاشهای شما برای دعا و قربانی."
خواندن یونس ۳:۱-۱۰+
سپس کلام خدا به یوناس برای دومین بار رسید و گفت: «برخیز، به نینوه شهر بزرگ برو و آنجا آنچه که تو میگویم اعلام کن.» پس یوناس برخاست و به نینوه رفت، چنانکه خدا گفته بود. نینوه شهری بسیار بزرگی بود؛ سه روز راهپیمایی در عرضش داشت. یوناس شروع کرد تا وارد شهر شود، یک روز راهپیمایی کرد. سپس فریاد زد: «چهل روز دیگر باقی است که نینوه ویران خواهد شد!» مردم نینوه به خدا ایمان آوردند; دستور غذا خوردن را صادر کردند و از بزرگترینشان تا کوچکترینشان کفن پوشیدند. خبری به پادشاه نینوه رسید، پس او برخاست از تخت خود، لباسش را برداشت و با کفنی پوشیده شد و در خاک نشسته بود. سپس فرمان داد و اعلام کرد در سراسر نینوه: «بر اساس حکم پادشاه و بزرگان ما: هیچکس یا جانور، گلهای یا چرایی چیزی نخورد؛ نه خورند و نه آب بنوشند بلکه هر کس از انسانها و حیوانات با کفنی پوشیده شود و به خدا فریاد بزنند. بله، همه باید از راه شرارت خود بازگردند و خشونت را که در دست دارند رها کنند. چه میدانیم شاید خدا توبه کند و از خشم شدیدش برگردد تا ما نابود نشویم؟» وقتی خدا دید آنچه کردهاند، چگونه از راه شرارتشان بازگشتند، خدا از آن شرورتی که گفته بود به آنان خواهد کرد، توبه کرد؛ و نکرد.
* ایالات متحده آمریکا.