مارکوس: "-مریم مقدس رز ویتربو، چه خواستهای امروز برای من؟
"مارکوس، همانطور که این هفته به تو گفتم، امروز دوباره آمدهام تا برت تشویق کنم به قدسی؛ تا از در نجات بگذری که تنگ است و نیاز دارد که روح برای گذشتن از آن آزاد شود از همه وابستگیها، عشقیهای دنیایی و بارهایی که با خود میآورند. لازم است که روح برای ورود از این در تنگ، کاملاً آزاد باشد از تمام زنجیرهایشان که توپ سربی دارند و حتی در آخرین لحظه مانع ورودش به این در نجات شوند!
فقط با ترک کامل خودت و ارادهیت، این ممکن است.
سلام واقعی نیست در جستجوی چیزهای دنیا، حتی اگر آنها را بسیار داشته باشی؛ بلکه سلام حقیقی آن است که به هیچ چیز وابسته نباشید و برده هیچ چیزی نباشید. کمتر از عواطف دنیایی یک مرد دارد، آزادتر است، بیشتر خوشحالی مییابد، بیشترین لذت داخلی دارد و کمتر نیاز به خستگی و نگرانی دارد.
فقط وقتی که روح خود را در انکار خودش تمرین دهد، ذهنش باز خواهد شد تا کلام خدا را بفهمد، پیامهای دل مقدس متحد را بفهمد، و ارادهٔ خدا برایش را بفهمد؛ برنامهی خدا برای او.
این است که فرشتگان اینجا همیشه گفتهاند که خودت رو پیدا کن باید اول همه وابستگیها و عشقیهای دنیاییاتو از دست بدهی، سپس "عشق حقیقی" را بیابید، "عشق خدا" را.
روحای که میخواهد به قدسی برسد، باید کاملاً در خدا بسته شود. فقط آنگاه عشق خدا در روحهای شما ساکن خواهد شد و آنها انعکاس کامل ربّی برای خودتان و این دنیا خواهند بود.
به همین دلیل، عاشق باشید خدا، نه با کلمات بلکه با اعمال. یک ترانه بیمعنی نباشید، اما زندگیی شما آواز حقیقی باشد که در راستی، صداقت و واقعگرایی ربّی را ستایش میکند.
هیچوقت ترک نکن: دعا؛ اعمال توبهدارانه؛ تفکر; خواندن روحانی و بازنشستگی؛ حتی اگر در وجدان تو گناهی اتهام بر خود بگذارد، زیرا این چیزها تنها نجات و درمان گناهکار است و اگر به ربّی و مادرش با یک آرزو واقعی برای تغییر برگردد، آمرزش خواهد یافت!
زندگیتان مانند زندگی من باشد؛ همیشه در توبهخوانی، دعا، جستجوی دائمی ارادهی خدا و جنگ مستمر با خودت، طبیعت خودت و "من" خودت، هیچگاه به او آنچه میخواهد یا دنبالش میکند را نمی�ید؛ بلکه همیشه طبیعت و "من" خودت را تحت روح که در شما زندگی میکند تسلیم کنید، روحالقدس.
طبیعت انسانیتان را آرام بگذارید، ارادهی خود را آرام بگذارید، آنرا با اعمال دعا، ترک و انکار و مرگبودن تسلیم روح کنید.
منو در این راه دنبال کن و سپس صلح واقعی پیدا خواهی کرد.
مارکوس، تو را به نام مادر خدا، پروردگار ما و سنت جوزف! مبارک میکنم. من تو را به نام روحالقدس و همه کسانی که امروز با آرزو واقعی برای دعا آمدند، مبارک میکنم.
یادداشت: پیام اول سنت روز ویتربو در ۲ نوامبر ۲۰۰۷ بود.