Οδηγίες για Αυτό το Έτος 2025
Σχετικά με Ασθένειες, Πανδημίες και Άγνωστους Ιούς

Μηνύματα στον Marcos Tadeu Teixeira στο Jacareí SP, Βραζιλία

Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2013

Ημέρα του Αγίου Βενεδίκτου - Μήνυμα Προσκομισμένο στον Ορατό Μαρκος Ταδέου - Στους Όπτιους στην Ζακαρέι - SP - Βραζιλία - Τη 08.04.2007

ΆΓΙΟΣ ΒΕΝΕΔΊΚΤΕ ΠΡΟΣΕΎΧΟΥ ΓΙΑ ΜΑΣ!

ΖΑΚΑΡΈΙ, 8 ΑΠΡΙΛΊΟΥ 2007

ΚΥΡΙΑΚΉ ΤΟΥ ΠΆΣΧΑ ΚΕΝΆΚΙΟ

ΜΗΝΎΜΑΤΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΊΑ - ΆΓΙΟΣ ΒΕΝΕΔΊΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΊΑ ΡΊΤΑ

ΠΡΟΣΚΟΜΙΣΜΈΝΑ ΣΤΟΝ ΟΡΑΤΌ ΜΑΡΚΟΣ ΤΑΔΈΟΥ ΤΕΪΞΈΙΡΑ

ΜΉΝΥΜΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΊΑ

"-Μάρκος, ευλογημένος και αγαπημένος υιέ μου, σε ευλογώ ξανά σήμερα με όλες τις σοφές ευλογίες του ΜΟΥ Αμωμόστου ΚΑΡΔΙΟΎ, το οποίο αυτήν την ημέρα έχει τόσο παρακαληθεί και χαράξει να δει μπροστά μου τον ΘΕΌ ανασταθέντα ΥΙΌΝ μου λάμψαντα φωτεινότερο από το ήλιο!"

Ευλογώ όλους τους υιούς μου που έρθατε σήμερα, σας ευλογώ όλα στιγμή. Αγαπητές Τέκνα, συνεχίστε με όλες τις προσευχές που σας έχω εντολή να κάνετε, γιατί ξηραίνουν πολύ τα δάκρυά μου και αφαιρούν τους Ακανθούς του πόνου από το ΚΑΡΔΊΑ μου. Συνεχίστε να προσεύχεσθε μικρά παιδιά, γιατί αυτό το χρόνο έχω μεγάλα σχέδια για εσάς, θέλω να σας κάνω μεγάλους αγίους, αλλά χρειάζομαι τη συνεργασία σας, την προσευχή σας, την υποταγή και ευκολία σας στην φωνή μου. Για αυτό επιθυμώ ότι προσεύχεσθε, να κάνετε ένα νενεκοντάρι προσευχόμενοι καθημερινά στα κοκκινομάτια του ροζαρίου την ακόλουθη προσευχή:

«Καρδιά του Θεού ΙΗΣΟΎ, παρέχετε, ώστε να γίνω μεγάλος άγιος, για τη δόξα Σου και της Αγίας Μητρός Σου Παναγίας.»

Αν προσεύχεστε έτσι τα παιδιά μου, σας υποσχέμαι ότι ο Υιός μου ΙΗΣΟΎΣ θα Σας δώσει πολλές χάρηδες και βοήθειες ώστε να προχωρήσετε και να ανεβείτε στην αγιοσύνη. Θέλω μεγάλη αγιοσύνη από εσάς, περιμένω μεγάλα πράγματα! Είστε πολύ αγαπητοί από τον Κύριο και δεν μπορείτε να μείνετε σταθεροί στον αμαρτία. Τα πράγματα του κόσμου δεν είναι για εσάς, τα πράγματα του ΠΑΡΆΔΕΙΣΟΥ είναι για εσάς. Ο ΠΑΡΆΔΕΙΣΟΣ έχει ήδη επιλέξει εσάς παιδιά μου, ό,τι χρειάζεται τώρα είναι να επιλέξετε εσάς τον ΠΑΡΆΔΕΙΣΟ και ό,τι θέλει και σχεδίασε για εσάς.

Συνεχίζετε να προσεύχεστε το ΑΓΊΟ ΡΌΖΑΡΙΟ κάθε μέρα, συνεχίστε με όλες τις προσευχές που σας έδωσα και σας εντολεύθηκα. Η Καρδιά μου η Αμαρτωλός ήταν πολύ παρακινημένη από εσάς εκείνες τις ημέρες και επίσης η Καρδία του Υιού μου Ιησού.

Σήμερα σας χύνω τα πλούσια ευλογίες της Αμαρτωλής και Αναστηθείσας Καρδιάς μου, καρπούς των οδύνων και δακρύων μου."

ΜΉΝΥΜΑ ΑΠΌ ΤΟΝ ΆΓΙΟ ΒΕΝΈΔΙΚΤΟ

«Αγαπητέ Μαρκό, εγώ ο Βενέδικτος χαράμαι πολύ να σε δω πάλι σήμερα. Πράγματι έχει περάσει σχεδόν δύο μήνες από τότε που ήρθαμε με την Βασίλισσά μας και Μεγάλη Κυρία, για να ευλογήσουμε εσένα στη γιορτή γενεθλίων σου και τώρα χαρούμαι πολύ ότι μπορώ να έρθω και να ευλογήσω όλους αυτούς που είναι παρόντες.

Προσευχήστε τον Ιερό Ρόζαρι, ο Ρόζαριος με πήγε στον Ουρανό, δεν ήταν τόσο πολλά από τα θαύματα μου που με πήγαν στον Ουρανό, αλλά ο Ιερός Ρόζαριος. Επειδή αγάπησεν ο Ιερός Ρόζαριος, προσευχόταν τον σε σπηλιές όπου ζούσε και μετά κι στο μοναστήρι, ήθελε να περνάω πολλές ώρες προσευχόμενος το Ρόζαρι χωρίς άλλο θέλοντας ή επιθυμώντας. Ο Ιερός Ρόζαριος για μένα ήταν σαν κηροπήγιο με γλυκό και ωραίο μέλι, που χαράζε την ψυχή μου και έκανε τη ψυχή μου απλά να καίει και να φωτιστεί από αγάπη προς τον Θεό και τη Παναγία. Πόσες φορές με επισκεπτόταν κατά τη προσεύχη του Ρόζαρι, για να δείξει την ευγνωμοσύνη της και την προτίμησή της για αυτήν την ιερότερη και δυνατότερη προσευχή. Ο Ουρανός, ο Ουρανός έγινε κοντά κι προσβάσιμος για μένα, χάρη στον Ιερό Ρόζαρι. Πόσες χάριτες μου έδωσε ο Ιερός Ρόζαριος, πόσα ευλογήματα και πνευματικά φώτα με χάρισε ο Ιερός Ρόζαριος. Είμαι πολύ ευγνώμονας στον Ιερό Ρόζαρι, είμαι πολύ ευγνώμονος στη Βασίλισσά μου και Κυρία που το έδωσε σε μας, που το έδωσε σε όλη την ανθρωπότητα.

Θέλω να είστε παντελώς αναφλεγμένοι από αγάπη για τον Ιερό Ρόζαρι, θέλω να προσευχόμαστε το με ευλάβεια και ζέστη, όποτε μπορέσετε στα γόνυ σας και χύνοντας αφθονία δάκρυα ευγνωμοσύνης στη Κυρία που το έδωσε σε όλη την ανθρωπότητα.

Ο Ιερός Ρόζαριος είναι η μεγαλύτερη χαρά, ο μεγάλος βραβείο και δώρο που έχει δοθεί στον κόσμο από τη Παναγία μετά το Λόγος έγινε Σάρξ. Ωχ, Ναι! Σε κάθε κόκκαλο του Ρόζαρι στεγνώνετε ένα Δάκρυ της Μητέρας Θεού κι αμέσως λαμβάνετε από αυτήν μια νέα χάρη. Κάθε φορά που λέειτε αυτά τα πιο ευλογημένα και θαυμαστά, ιερά λόγια «Χαίρε Μαρία πλήρης χάριτος» ένας ακτίνας χάριτος θα εκχύσει από τη Παναγία κι θα καταβεί στις ψυχές σας.

Προσευχήστε το Αγιοστέφανο, προσευχηθείτε επίσης όλες τις προσευχές που σας έχει δώσει Αυτή, γιατί αυτές οι προσευχές καταστρέφονται τον Σατανά και τους δαιμόνιας και προκαλούν πολλές ψυχές να απελευθερωθούν από τα χέρια τους και να μεταστραφούν και να σώζονται.

Εγώ, ο Βενέδικτος σας δίνω ειρήνη, αφήνω σε εσείς ειρήνη και σας υποσχόμαι την σταθερή μου προστασία, για εσάς που έρχεστε Εκεί σε αυτό το ιερό τόπο πάντα και είστε πάντοτε εκεί στους πόδες της Κυρίας παραμυθούμενοι αυτήν, είστε οι αδελφοί μου, είστε οι προστάτευτοι μου, είστε η περιουσία μου και θα σας φυλάξω και θα σας υπερασπιστούμε ως τέτοια. Ειρήνη."

ΜΉΝΥΜΑ ΑΠΌ ΑΓΊΑ ΡΊΤΑ ΤΗΣ ΚΆΣΣΙΑΣ

"-Μάρκος... Ευλογημένος Μάρκο, εγώ η Ρίτα της Κάσσης, υπηρέτρια του ΚΥΡΊΟΥ και της ΠΑΝΑΓΊΑΣ ΜΑΡΊΑΣ, ΡΊΤΑΣ των Οδύνων και των Οδύνων του ΚΥΡΊΟΥ και της ΔΈΣΠΟΙΝΑΣ, ΣΟΥ ΧΑΡΊΖΩ ΣΉΜΕΡΑ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΊΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΌΛΟΥΣ ΌΣΟΥΣ ΕΊΝΑΙ ΕΔΏ ΕΠΊΣΗΣ ΤΗ ΕΥΛΟΓΊΑ ΜΟΥ... ΑΓΆΠΑ ΤΟ ΠΆΘΟΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ͂, τιμάς το περισσότερο, μελετάς το περισσότερα. Κάνε ιδιαίτερα κάθε Πέμπτη ειδική τιμή στο Πάθος του ΙΗΣΟΥ͂ και προσκύνηση στον ΑΓΊΟ ΣΤΑΥΡΌ. Προσπαθήστε να μελετήσετε κάθε Πέμπτη τα ΠΛΎΣΜΑΤΑ του ΚΥΡΊΟΥ ΗΜΏΝ ΙΗΣΟΥ͂ ΧΡΙΣΤΟΥ͂, προσπαθήστε κάθε Πέμπτη να μελετάτε επίσης τις βασανιστήρες της ΔΈΣΠΟΙΝΑΣ ΤΩΝ ΟΔΎΝΩΝ. Το Πάθος του ΧΡΙΣΤΟΎ είναι το μεγαλύτερο βιβλίο αγιότητας που υπάρχει, μέσα σε αυτό υπάρχουν μαθήματα για όλους τους ανθρώπους και για κάθε περίσταση στη ζωή.

Στο Πάθος του ΙΗΣΟΥ͂ βρήκα όλη τη χαρά μου και όλη την ειρήνη μου.... Στο Πάθος του ΙΗΣΟΥ͂ βρήκα όλη τη δύναμη μου και όλη την αγάπη μου.... Στο Πάθος του ΙΗΣΟΥ͂ και της ΜΑΡΊΑΣ βρήκα όλες τις παρακλήσεις μου και όλη τη χαρά μου....

Θα το βρείτε κι εσείς, αν αφιερώστε κάθε Πέμπτη στην μελέτη των παθών του ΚΥΡΊΟΥ ΗΜΏΝ και της ΜΗΤΡΌΣ ΤΩΝ ΟΔΎΝΩΝ, ακόμα και για μόνο δέκα μικρά λεπτά.

Προσπαθήστε... προσπαθήστε κάθε Σάββατο να αφιερώσετε το απόγευμα της Σαβάτου στην ΔΈΣΠΟΙΝΑ των Οδύνων όπως και η ίδια σας ζήτησε χθες. Υπάκουσε σε αυτά τα Μηνύματα της ΜΗΤΡΌΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΌΚΟΥ και θα έχετε την ευλογία του THEOΥ͂, στις ψυχές σας και στη ζωή σας....

Αληθινά σου λέγω, όποιο αίτημα κάνετε τη Σάββατο το μεσημέρι κατά την προσευχή και εξιλέωση στην ΚΥΡΊΑ των Οδυνών θα χαριστεί, όσο δεν είναι αντίθετο στον θέλημα του THEOU και να μην αποσπάσει τις ψυχές σας από αυτόν. Όποιο αίτημα κάνετε τη Σάββατο το μεσημέρι στη προσευχή της Σάββατου, η ΚΥΡΊΑ των Οδυνών θα χαριστεί και ο ΚΎΡΙΟΣ ΙΗΣΟΎΣ ΧΡΙΣΤΌΣ θα σας δώσει αυτό, γιατί θέλει περισσότερο από ποτέ να δείτε την AΓΊΑ ΜΗΤΈΡΑ Του παρηγορούμενη-αγαπιμένη από όλα τα Τεκνά του.

Αυτός ο τόπος είναι Άγιος, εδώ το ΠΑΡΆΔΕΙΣΟ αγκαλιάζει τη γη, Αγιοί και Άγγελοι κατοικούν και διαμένουν σε αυτόν νύχτα και μέρα. Έλα εδώ και συνηθίσου μες μας στη προσευχή ώστε μαζί να τιμήσουμε τον THEO, να ευλογήσουμε το όνομά του και το όνομα της AΓΊΑΣ ΜΗΤΈΡΑΣ Του και να τους αγαπάμε και τιμούμε με ειδική αφοσίωση, αγάπη και λατρεία.

Αληθινά σου λέγω, όποιος υπερασπίζεται αυτόν τον τόπο σώζοντας τις ψυχές των άλλων, θα προορίζει την δική του ψυχή στη σωτηρία. ΕΓΏ Η ΡΊΤΑ, θα σε υπερασπίσω, θα σου βοηθάω πάντα, προσεύχεσθε περισσότερο για εμένα, θυμάστε με ιδιαίτερα, στις 22 κάθε μήνα και θυμάστε τον ΒΕΝΕΔΊΚΤΟ ιδιαίτερα τις 4 κάθε μήνα με ειδικές προσευχές. Σε αυτές τις μέρες μιλήσατε μας περισσότερο, προσεύχεσθε για εμάς, έλα στα πόδια των εικόνων μας ώστε εκεί να σας γεμίσουμε με Χάρη... Καμία χάρις δεν θα αρνηθεί εκεί, θα έχετε ελεύθερη και πλήρης πρόσβαση σε όλες τις χάρεις, θα συγκομίσεις τόσα πολλά χαρή όσο μπορείτε να φέρετε, τόσο πολλά χαρή όσο μπορείτε να συλλέξετε....

Αληθώς σας λέγω, μιμηθείτε με στην αποδοχή των παθημάτων και στη συμφωνία με τα πάθηματα, με τις θλίψεις και την αγωνία αυτού του βίου. Αυτός ο βίος περνάει γρήγορα και το πόνο και η θλιβερότητα δεν θα διαρκέσουν για πάντα αν ξέρετε πως να τους χρησιμοποιήσετε προς όφελός σας και εύνοια αποδεχόμενοι τους ως αληθινούς βαθμίδες στην ιερά σκάλα, που σας οδηγούν στο ΠΑΡΆΔΕΙΣΟ.

Τώρα ευλογούμε όλους εσάς και σας επιθυμούμε Ειρήνη..."

Άγιος Βενέδικτος ο Μαύρος

Γέννηση: 31 Μαρτίου 1524 στη Σικελία, Ιταλία

Θάνατος: 4 Απριλίου 1589 στο Παλέρμο, Ιταλία

Λειτουργική εορτή : 5 Οκτωβρίου

Προστάτης άγιος: των μαγείρων

Άγιος Βενέδικτος OFM (Σικελία, 31 Μαρτίου 1524 - Παλέρμο, 4 Απριλίου 1589) (Άγιος Βενέδικτος ο Μαύρος ή Άγιος Βενέδικτος ο Αφρικανός ή Άγιος Βενέδικτος ο Μαυροσκούφος).

Κάποιες εκδόσεις λέουν ότι γεννήθηκε στη Σικελία, νότια Ιταλία, το 1524 σε μια φτωχή οικογένεια και ήταν απόγονος σκλάβων από την Αιθιοπία.

Άλλες εκδόσεις λέουν ότι ήταν σκληρός αιχμάλωτος που πιάστηκε στη Βόρεια Αφρική, το οποίο ήταν πολύ κοινό στην νότια Ιταλία εκείνη την εποχή.

Σε αυτήν τη περίπτωση θα είναι Μαυροσκούφος καταγωγής, όχι Αιθίοπης.

Όπως και να 'χει, όλοι συμφωνούν ότι είχε το παρατσούκλι "Μαύρος" για τον χρωματισμό του δέρματος του.

Ήταν ποιμένας και γεωργός.

Τις 18 χρονών είχε ήδη αποφασίσει να αφιερώσει τον εαυτό του στην υπηρεσία του Θεού, και στα 21 χρόνια ένας μοναχός των ηρεμιτικών αδελφών του Αγίου Φραγκίσκου της Ασσίζης τον κάλεσε να ζήσει μαζί τους κι αυτός αποδέχτηκε.

Έλαβε όρκους φτώχειας, υπακοής και αγνότητας και συνήθως περπατούσε γυμνόποδα στους δρόμους και κοιμόταν στο έδαφος χωρίς καλύμμα.

ΜΟΝΑΣΤΉΡΙ ΣΕ ΌΠΟΙΟ ΖΟΎΣΕ Ο ΆΓΙΟΣ ΒΕΝΈΔΙΚΤΟΣ

Ήταν πολύ ζητούμενος από τους ανθρώπους, οι οποίοι ήθελαν να ακούσουν τις συμβουλές του και να τον ρωτήσουν για προσευχές.

Πληρώνοντας το όρκό του υπακοής, μετά από 17 χρόνια μεταξύ των ηρεμιτών, του ανατέθηκε να είναι μαγειρέας στο μοναστήρι.

Η ευλάβεια, σοφία και αγιότητα του οδήγησαν τους αδελφούς της κοινότητας να τον εκλέξουν Υπερέχοντα του Μοναστηριού, αν και ήταν αγραμμάτος και λαϊκός, γιατί δεν είχε χειροτονηθεί ιερέας.

Οι αδελφοί του τον θεωρούσαν ειλημένο από το Άγιο Πνεύμα, γιατί έκανε πολλές προφητείες.

Τέλος της θητείας του ως Υπερέχοντα, επανήλθε στις δραστηριότητές του στην κουζίνα του μοναστηρίου με μεγάλη ταπεινοφροσύνη αλλά και χαρά.

Πάντα ανησυχώντας για τους φτωχότερους από τον εαυτό του, εκείνους που δεν είχαν ούτε την καθημερινή τροφή τους, πήγαινε μερικά προμήθειες από τη μονή, τις κρύβει μέσα στα ρούχα του και τα έδινε στους πείνασες που γεμίζουν τις οδούς των πόλεων.

Η παράδοση λέει ότι σε μια από αυτές τις εξόδους, ο νέος Υπέρτατος της Μονής τον έκανε και του έρωτησε,

"Τι κρύβεις εκεί, κάτω από το μανδύα σου, Αδερφέ Μπενεντίκτε;"

Και ο άγιος απάντησε ταπεινός, "Τριαντάφυλλα, δεσπότα μου!" και ανοίγοντας το ρόμπο εμφανίστηκαν πραγματικά τριαντάφυλλα μεγάλης ωραίας, όχι η τροφή που υποψιαζόταν ο Υπέρτατος.

Ο Άγιος Μπενεντίκτος πέθανε σε ηλικία 65 ετών στις 4 Απριλίου 1589, στη Παλέρμο της Ιταλίας.

Στον θύρα του κελιού του στην Μονή της Αγίας Μαρίας του Ιησού στη Παλέρμο υπάρχει μια πλάκα με επιγραφή στα ιταλικά που δείχνει ότι ήταν το Κέλι του Αγίου Μπενεντίκτου και κάτω από τις ημερομηνίες 1524-1589, για να δηλώσει τις ημερομηνίες γέννησής του και θανάτου.

Κάποιοι συγγραφείς αναφέρουν το έτος 1526 ως έτος γεννήσεώς του, αλλά οι μοναχοί της Μονής Αγίας Μαρίας του Ιησού θεωρούν την σωστή ημερομηνία να είναι το 1524.

Κάθε χρόνο μετά το Πάσχα, γίνεται μια μέσα και πανηγύρι στην τιμή του στο Πορτογαλικό χωριό Κοβάλ, δήμο Σάντα Κομπά Ντάο.

ΈΝΑ ΆΛΛΟ ΔΙΆΛΟΓΟΣ

Είναι το έτος 1589. Σε μια φτωχή κελί στο Φραγκισκανικό μοναστήρι της Αγίας Μαρίας του Ιησού, τρεις χιλιόμετροι από την Παλέρμο, νότια Ιταλίας, ο νοσηλευτής παρατηρεί τον αδερφό λαϊκό, έναν ανεγγραμμένο άνθρωπο, να κάνει μερικές κινήσεις στο κρεβάτι του πόνου στο οποίο βρίσκεται για δύο μήνες.

Το πρόσωπό του, εξαντλημένο από την κόπωση των 63 χρόνων έντονης αποστολικής δραστηριότητας, φωτίζεται σε κάποιο στιγμή. Τα χείλη του ανοίγουν και τα μάτια του γίνονται σταθερά και ekstatiká. "Είναι το τέλος, ο αδερφός διασχίζει την πύλη της αιωνιότητας," σκέφτηκε ο νοσηλευτής. Και τρέχει να καλέσει άλλους μοναχούς για τις τελικές προσευχές του νεκρού.

Ο άρρωστος, ωστόσο, όταν η ekstatiká λήξει και ο νοσηλευτής επιστρέψει, του λέει: " Μην ανησύχεις. Θα σου πω την ημέρα και τη ώρα του θανάτου μου. Θα πεθάνω στις 4 Απριλίου ".

Σ' αυτό ο νοσηλευτής απαντά, " Φανταστείτε, Αδερφέ, πόσο γεμάτο θα είναι αυτό το σπίτι!"

Γιατί γνώριζε καλά την εξαιρετική φήμη της αγιότητας αυτού του μοναχού, η οποία ήταν τόσο μεγάλη παντού, ενώ ακόμα ζούσε, που σπάνια βρίσκεται κάτι τέτοιο στην ιστορία της Εκκλησίας."

- " Μπορείς να είναι ασφαλής, κανείς δεν θα έρθει," τον εγγυήθηκε ο Άγιος. Οι δύο προφητείες ικανοποιήθηκαν ακριβώς.

Πράγματι, την ημέρα του θανάτου και της ταφής του υπήρξε μεγάλη αύξηση ανθρώπων για τη γιορτή του Θεού σε μια εκκλησία του Αγίου Πνεύματος στην περίφημη περιοχή της Παλέρμο, και έτσι κανείς δεν ήλθε στο μοναστήρι.

Τη καθορισμένη ημέρα, ο Άγιος έλαβε την παρακαλώση των Ιερών Μυστηρίων της Εκκλησίας: εξομολόγηση, κοινωνία, εύχες και τη παπική ευλογία.

Ο άρρωστος κάθεται στο κρεβάτι του και, κοιτάζοντας προς τον ουρανό, προσευχόταν και μελετούσε. Καλεί τους αγίους προστάτες του: Άγιο Φραγκίσκο της Ασσίζης, Αρχάγγελο Μιχαήλ και τους Απόστολους Πέτρο και Παύλο.

Σε κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια των προσευχών του, μετά από μια όραση της Αγίας Ουρσούλας, ο Βενεδίκτος - αυτό είναι το όνομα του άρρωστου - λέει με δυνατή φωνή: " Στους χείρες σου, Κύριε, παρατίθεμαι την ψυχή μου". Τότε κλίνει και κλείνει τα μάτια του, παίρνοντας τη τελευταία αναπνοή.

ΛΕΊΨΑΝΑ: Η ΦΟΡΕΣΙΆ ΠΟΥ ΦΟΡΈΘΗΚΕ ΑΠΌ ΤΟΝ ΒΕΝΕΔΊΚΤΟ

Σ' αυτή την ακριβή στιγμή, όχι πολύ μακριά από εκείνη τη θέση, η Μπενεντίτα Ναστάσι, 10 ετών και ανιψιά του Αγίου, παρατηρώντας μια περιστέρα που είχε μπει μέσα στο σπίτι, άκουσε την φωνή του θείου της:

- " Μπενεντίτα, θέλεις κάτι από εκεί.

- " Από εκεί, πού, θείου μου; "- ζητάει το κορίτσι.

- "Από τον Ουρανό, κόρη μου" - συμπληρώνει η γνωστή φωνή. Και η μικρή περιστέρα εξαφανίζεται...

Ο πολύ δημοφιλής Άγιος Βενεδίκτος ο Μαύρος ήταν γνωστός ως Βενεντίνος του Σαν Φιλαδέλφο, επειδή αυτό ήταν το όνομα της τοποθεσίας (σήμερα Σαν Φρατέλο) κοντά στη Μεσσήνη (Σικελία), όπου γεννήθηκε, το 1526. Ήταν γιος Αιθιοπικών σκλάβων που αγόρασε η οικογένεια Μανασέρι.

Γνωστό είναι ότι ο Άγιος ήταν ποιμενής, αργότερα έγινε ερημίτης. Για να υπακούσει σε εντολή του Πάπα, έπειτα εισήλθε στο Τάγμα των Φραγκισκανών ως αδελφός λαϊκός στον μοναστηριό της Αγίας Μαρίας δε Ιησούς, κοντά στην Παλέρμο.

Εκεί τον σημειώθηκε σαν θαυματουργό μαγειρέα, γιατί συχνά οι Άγγελοι από τον Ουρανό καταβαίνουν να του βοηθήσουν στην προετοιμασία των γευμάτων.

Αν και ήταν ανήμερος και μόνο αδελφός λαϊκός, τέτοια ήταν τα δώρα και χαρίσματα με τα οποία η Θεία Προνοία κοσμούσε την ψυχή του, που εκλέχθηκε Ηγούμενος και Μάστερ των Νεοφυών του μοναστηριού.

Ακολουθώντας το παράδειγμα του Σεραφικού Πατέρα Αγίου Φράγκισκο, του Ιδρύτη του, ο άπειρος αριθμός θαυμάτων και παραδόξων που λειτουργούσε ήδη στη ζωή από τον Άγιο Βενεδίκτο αποτελούν επίσης αληθινά φιορέττι. Είναι αδύνατον να αναφέρουμε όλα. Ό, τι μας μένει είναι να αναφερθούν τουλάχιστον λίγα.

Θεραπεία καρκίνων

Πριν εγκατασταθεί στο μοναστήρι της Αγίας Μαρίας, ο Βενεδίκτος ζούσε ερημιτική ζωή στη Ναζάνα για οκτώ χρόνια και στην Μανκούσα στην περιοχή της Παλέρμο.

Έτσι η φήμη της αγιότητας του ήταν ήδη υψηλή. Μια μέρα, ενώ περνούσε από τη Μάνκουσα, τον κάλεσαν να επισκεφτεί μια άρρωστη γυναίκα σε ένα καλύβα. "Δεν μπορώ να κάνω πολύ για αυτήν, επειδή δεν είμαι ιερέας. Αλλά μπορώ να την επισκεφτώ και να προσευχήθω για αυτήν," απάντησε.

"Βοήθησέ με, αδελφέ μου," κραύγαζε η φτωχούλα γυναίκα, σαρωτής από καρκίνο στο στέρνό της, ο οποίος εξαπλώνονταν τρομερά. "Δώσε μου μια ευλογία, για τον Θεό!"

Εξαπατημένος από το πόνο της άρρωστης γυναίκας και την αγωνία των συγγενών της, ο Άγιος προσέγγισε το κρεβάτι, προσευχήθηκε με όλους τους παρόντας, ενθάρρυνε τη νεκρή να έχει πίστη στον Θεό, και μετά, κατά την αιτία της, έγραψε τον σταυρό πάνω στο τραύμα του στέρνου της. Αμέσως θεραπεύτηκε, αφού έμεινε μόνο με μια cicatrix !

Σύντομα μετά, ο Βενέδικτος αποσύρθηκε για να αποφύγει οποιαδήποτε ευχαριστία ή επαίνους.

Ανάσταση των νεκρών

Μια φορά, τέσσερις κυρίες από το Παλαέρμο - Ευλάλια, Λουκρησία, Φραγκίσκη και Ελεονώρα, η τελευταία με ένα πέντεμηνο βρέφος στα χέρια της, ήρθαν να επισκεφτούν τον Άγιο στο μοναστήρι της Αγίας Μαρίας.

Στο δρόμο τους πίσω στην πόλη, ακόμα κοντά στο μοναστήρι, το άμαξα ανατράπηκε και σκότωσε το παιδί αμέσως. Οι μοναχοί ήρθαν να βοηθήσουν, και ο Βενέδικτος βρέθηκε μπροστά στη λυπερή σκηνή της μητέρας που κρατούσε τον ανόμορφο μικρό σώμα.

Ο Βενέδικτος τους προσέγγισε και είπε, "Σταμάτηστε να κλαίτε. Το παιδί δεν είναι νεκρό; μπορείς να το θρέψεις."

Οι γύρω πίστευαν ότι ο Άγιος ήταν σε παραλόγηση. Όμως, μόλις η μητέρα του υπάκουσε, το παιδί άρχισε να χαμογελαστεί, αφήνοντας όλους έκπληκτους.

Ένα ανάλογο γεγονός συνέβη με τον γιο του Ιωάννη Γεωργίου Ρούσσο. Κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στο μοναστήρι μαζί με την γυναίκα και μερικούς συγγενείς, το άρμα στο οποίο ταξιδεύανε πέφτει από μια γεφυρά και το παιδί σπασμένος.

"Έχετε μεγάλη πίστη στην Παναγία. Ας προσευχτούμε." Αυτή η προσέγγιση προς τη μεσολάβηση της Παναγίας, πλέον, ήταν σταθερό στοιχείο σε όλες τις παρεμβάσεις του Αγίου Μπενεντίκτου.

Όλοι γονύπεσαν και άρχισαν να προσευχτούν; τότε το παιδί άνοιξε τα μάτια του, ξυπνώντας από τον ύπνο του θανάτου.

Μέχρι να γίνει ερημίτης-και ίσως αυτό ήταν το πρώτο θαύμα που πραγματοποίησε ο Άγιος Μπενεντίκτος-ένα νεκρό παιδί παρουσιάστηκε μπροστά του.

Λυπημένος, ο Άγιος πήρε αυτό το ανεμπόδιο σώμα στο αριστερό χέρι του και με τη δεξιά χειρόγραφη έκανε τον σταυρό πάνω από την μικρή παγοκαμένη μέτωπο. Μετά από τις προσευχές των παρόντων "Πάτερ Ημών" και "Εισαγωγή", το θαύμα της ανάστασης πραγματοποιήθηκε!

Θαύμα των λουλουδιών

Ο Άγιος Μπενεντίκτος είχε την συνήθεια να συλλέγει τα υπόλοιπα φαγητά από το μοναστήρι στο μαύρο του πετσέτα, για να τα διανείμει αργότερα στους φτωχούς.

Μια φορά ο Άγιος συνάντησε τον αντιβασιλέα της Σικελίας, Επίσκοπο Μαρκαντόνιο Κολόνα, που, έλκεται από τη φήμη της αγιότητας του, ήρθε να τον επισκεφτεί. Περισσότερο, ο διάσημος επισκέπτης ρωτάει τον Μπενεντίκτο τι κρατούσε τόσο προσοχικά.

Απλώς άνοιξε το πετσετάκι του και έδειξε... λουλούδια, τόσο φρέσκια και αρωματικά που ο αντιβασιλέας τα πήγε στο βήμα της ιδιωτικής του καπέλας.

Ψάρια που εμφανίζονται και ψωμί που πολλαπλασιάζεται

Μία φορά οι προμήθειες του μοναστηριού τελείωσαν. Ήταν χειμώνας και βρέχε με καταρράκτες. Και οι θρησκευόμενοι δεν μπορούσαν να βγουν για ελεημοσύνη.

Ο Βενεδίκτος ζήτησε από έναν μοναχό, που τον βοηθούσε στην κουζίνα, να ανοίξει τα Αγία Ευαγγέλια σε κάποιο σημείο και να διαβάσει τι γράφεται. Διαβασμένο ήταν το παρακάτω πέρασμα: "Μην ανησυχείτε για τη ζωή σας, τι θα φάτε, ούτε για το σώμα σας, τι θα φορέστε. Βλέπετε τα πτηνά του ουρανού: αυτά δεν σπειρούν, μηδέν θερίζουν, μήδε συλλέγουν σε αποθήκες. Και ο Πατέρας σας ο Ουράνιος τους τροφεί" (Μτ 6:25-26).

Φωτισμένος από αυτά τα λόγια και κινούμενος από την ηρωική πίστη του στην Προνοία, ο Άγιος άρχισε να εργάζεται. Γέμισε κάθε κατσάρα, τσαγκάρι και μεγάλο δοχείο στο μοναστήρι με νερό. Το επόμενο πρωί ήταν γεμάτα με φρέσκο ψάρι, πολλά από τα οποία ζωντανά.

Μία άλλη φορά όταν ο Βενεδίκτος, τότε ηγούμενος του μοναστηριού, εντολήσε τον αδελφό πορτιέρο, Βίτο ντα Τζιρτζέντι, να διανείμει ψωμί στους φτωχούς, οι θρησκευόμενοι, βλέποντας ότι η ουρά ήταν τεράστια, κράτησαν στο κάτω μέρος του καλαθιού μερικά ψώμια για τους μοναχούς.

Το γεγονός έφτασε στα αυτιά του Βενεδίκτου, ο οποίος κάλησε τον πορτιέρο να καλέσει πίσω όλους τους φτωχούς που είχαν τελειώσει το ψωμί: "Δώστε στους φτωχούς όλα όσα είναι στο καλάθι - εντολήσε ο Βενεδίκτος - γιατί η Προνοία θα μας βοηθήσει."

Παρά το να υπακούει, ο αδελφός Βίτο παρατήρησε με θαύμα ότι το ψωμί στο καλάθι δεν τελείωνε πια; όσο περισσότερα έβγαλαν, τόσο περισσότερο εμφανίζονταν !

Οι επαναστατημένοι μοναχοί

Μια φορά, τρεις νεοφύτες αποφάσισαν να φύγουν από το μοναστήρι και να επιστρέψουν στο σπίτι τους. Στον αυγερινό, ανέβηκαν στον τοίχο, και στην οδό, ενώ τραγουδούσαν νίκη για την ψευδαίσθησή τους, είδαν μια μορφή που πλησίαζε προς αυτούς. Ήταν ο αδελφός Βενέδικτος, ο οποίος τους ερώτησε: "Τι κάνετε εδώ σε αυτήν τη ώρα; Πηγαίνετε αμέσως πίσω στο μοναστήρι!" Και τους συμβούλευσε να προσεύχονται πολύ για την σταθερότητα στην καλή τους πρόθεση.

Μήνες αργότερα, ξαναέπεσαν στη πειρασμό της φυγής και πήραν μεγάλες μέρες ώστε κανείς να μην μάθει τίποτα. Όταν ξανά βγήκαν στην οδό, συνάντησαν τον αδελφό Βενέδικτο, ο οποίος άνοιξε τα χέρια του λέγοντάς τους: "Στάματε εδώ, πού νομίζετε ότι πάειτε;" Οι τρεις αναγνωρίστηκαν ένα σημάδι από το Θεό για να σταθεροποιήσουν, ζήτησαν συγγνώμη από τον άγιο, υποσχόμενοι να μην επαναλάβουν την αμαρτία

" Ο Άγιος, ο Άγιος". ..

Με κάθε θαύμα που συνέβη, οι άνθρωποι συρρέουν στην πύλη του μοναστηριού, ακοινώνοντας και επαινώντας τον Άγιο. Η δημοτικότητά του και η λατρεία έγιναν τόσο μεγάλη ώστε μια φορά διακόπτονταν μία "Κορπούς Χριστί" πομπή. Σε αυτήν την περίπτωση, οι μοναχοί συμμετείχαν στην πομπή από τη Καθεδρική Εκκλησία της Παλέρμο.

Και ο Άγιος Βενέδικτος είχε ανατεθεί να φορτώσει το σταυρό του προσκυνήματος, στην κεφαλή της πομπής. Όταν στράφηκε με τους όφθαλμους του στον Σταυρωμένο, νιώθηκε πνιγμένος από την αγάπη για τον Κύριο μας και μπήκε σε έκσταση . Το σώμα του άρχισε να γλιστράει ομαλά, χωρίς τα πόδια του να κινούνται

Όταν είδαν αυτό, οι άνθρωποι εξερραγήσαν σε φωνές θαυμάσματος, "Ιδε τον Άγιο, τον Άγιο!" Οι γραμμές της πομπής έγιναν πλήρως αταξικές. Αυτοί που είχαν την ευθύνη να διατηρήσουν τη τάξη κραύγαζαν στους ανθρώπους να στεκούν σε σειρά. Αλλά δεν υπήρχε τρόπος, και η πομπή σύντομα συνέχισε προς τον Καθεδρικό...

Το αδιάφθορο σώμα

Όταν, μετά τις εορτές του Αγίου Πνεύματος, οι άνθρωποι μάθανε ότι ο Βενέδικτος είχε πεθάνει και ήδη ήταν θαμμένος, όλοι πήγαιναν στο Σάντα Μαρία ντε Χέςους. Ο τάφος βρισκόταν σε ένα τόπο δύσκολης πρόσβασης, και η μεγάλη αύξηση των προσκυνητών ενοχλούσε τη ζωή των φραγκισκανών. Και ο αριθμός τους αυξανόταν κάθε μέρα, ανάλογα με την εξάπλωση των νέων για τα θαύματα που συνέβαιναν κοντά στον τάφο.

Αρχίζουν να ζητούν λείψανα του Αγίου. Τα ενδυματά του και τα ρούχα στο κρεβάτι όπου πέθανε κόπηκαν σε κομμάτια. Ακόμη και το κρεβάτι και η ματσούκα του μειώθηκαν σε μικρά κομματάκια, που ζητούνται με ενθουσιασμό από τους επισκεπτές.

Τον Μάιο 7, 1592, τρία χρόνια μετά τον θάνατό του, το σώμα του, αδιάφθορο και εξάλλωντας γλυκιά μυρωδιά, τοποθετήθηκε σε μια εγκατεστημένη ανοιχτή κοιλότητα σε ένα τοίχο της σακεστρίας του ναού της Αγίας Μαρίας του Ιησού. Όμως η σακεστρία σύντομα έγινε μία καπελάδα, με ανθρώπους που τραγουδούν, προσεύχονται και κάνουν ευγνωμοσύνες. Και αυτό για δεκαεννέα χρόνια συνεχώς.

Τη 3 Οκτωβρίου 1611, παρουσία του Καρδιναλίου Δόρια, το σώμα του Αγίου Βενέδικτου μεταφέρθηκε ξανά σε ένα μεγαλοπρεπή κρυστάλλινο λάρνικα στην πλευρική καπέλα του ναού της Σάντα Μαρία ντε Ιησούς ίδιος, στο παλαιό Φραγκισκανικό μοναστήρι, τρεις χιλιόμετρα από την Παλέρμο, μια πόλη που, ακόμη και πριν από τη επίσημη αναγνώριση της Εκκλησίας, τον έλαβε ως Προστάτη Αγίο του το 1652.

Ο Άγιος Βενέδικτος κηρύχθηκε ευλογημένος το 1763 από τον Κλήμη XIII και αγιοποιήθηκε από τον Πάπα Πίο VII την 25 Μαΐου 1807.

Λατρεία στη Βραζιλία

Η πολιτεία της Μπάια ήταν πρωτοπόρος στην λατρεία του Αγίου Βενέδικτου στις βραζιλιάνικες γαίες.

Και πριν από την αγιοποίησή του, υπήρχε μια αδελφότητα προς τιμήν του εκεί. Την ίδια στιγμή, η λατρεία στον Άγιο βάθυνε βαθιά ρίζες στο Μαρανιάν.

Εικόνες του Αγίου Βενέδικτου είναι γνωστό ότι υπήρχαν pelo menos από το 1680 στην Ολίντα, Ρεσίφι, Ιγκαράσου (PE), Μπελέν ντο Παρά και Ρίο ντε Τζανείρο.

Το ίδιο ήταν αληθινό στην Σάο Πάουλο. Ένας αιώνας πριν από την ανακήρυξή του ως άγιος από την Εκκλησία, ήδη τιμούνταν ως τέτοιο στις εκκλησίες που επισκέπτονταν τα μέλη της Τιμητής Αδελφότητας της Παναγίας του Ροζαρίου των Μαύρων Ανθρώπων (1707). Και σήμερα η λατρεία προς τον Άγιο είναι ήδη εθνικό φαινόμενο. Δεν υπάρχει έλλειψη παρεκκλησίων, καπέλλες ή pelo menos ένα βήμα με την εικόνα του Μαύρου Αγίου σε όλη τη Βραζιλία.

ΠΡΟΣΕΥΧΉ

Ο ΘΕΈ, ΠΟΎ ΣΤΟΝ ΆΓΙΟ ΒΕΝΈΔΙΚΤΟ ΤΟΝ ΜΑΎΡΟ,

ΕΜΦΑΝΊΖΕΙΣ ΤΑ ΘΑΎΜΑΤΑ ΣΟΥ,

ΚΑΛΏΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΕΚΚΛΗΣΊΑ ΣΟΥ

ΆΝΤΡΕΣ ΑΠΌ ΌΛΑ ΤΑ ΛΑΟΊ, ΦΥΛΈΣ ΚΑΙ ΈΘΝΗ,

ΧΆΡΙΣ ΜΈΣΩ ΤΗΣ ΕΝΈΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ,

ΝΑ ΖΉΣΟΥΝ ΌΛΟΙ,

ΠΟΙΗΜΈΝΟΙ ΥΙΟΊ ΚΑΙ ΘΥΓΑΤΈΡΕΣ ΣΟΥ ΜΈΣΩ ΤΗΣ ΒΑΠΤΙΣΜΟΎ, ΝΑ ΖΟΎΝ ΩΣ ΑΛΗΘΙΝΆ ΑΔΈΛΦΙΑ.

ΔΙΆ ΤΟΥ ΚΥΡΊΟΥ ΗΜΏΝ ΙΗΣΟΎ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΥΙΟΎ ΣΟΥ, ΕΝ ΤΉ ΕΝΩΣΊ ΤΟΥ ΑΓΊΟΥ ΠΝΕΎΜΑΤΟΣ.

AΜΉΝ

ΣΕ ΑΙΝΏ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΏ, ΠΑΤΈ ΜΟΥ,

ΚΎΡΙΕ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΏΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΗΣ,