De Twaalf Uren van de Passie van Onze Heer Jezus Christus

De 24 Uren van het Bittere Lijdingspad van Onze Heere Jezus Christus door Luisa Piccarreta, het Kleine Dochtertje van de Goddelijke Wil

† Twaalfde Uur
Van 4 tot 5 AM †

Jezus wordt blootgesteld aan de spot van de soldaten, bedekt met beledigingen en kwellingen

Voorbereiding voor elk uur

Jezus, mijn zoete leven! Terwijl ik rust tegen Uw Hart, voel ik de doornen die het wonden. U wil een ziel die U liefheeft in de buurt hebben. Kijk eens, ik let op al Uw lijden en voel medelijden met U. Oh, hoe graag zou ik U dicht bij mijn hart houden, om mezelf aan Uw plaats bloot te stellen aan de tegenvallingen en laat die beledigingen, martelingen en onuitsprekelijke vernederingen over mij komen. Alleen Uw liefde is in staat zo'n kwelling te verdragen. Wat kunt u verwachten van een dergelijk mensonterend volk?

Mijn meest geduldige Jezus! Uw vijanden spotten met U. Ze spugen U aan het gezicht. Het licht van Uw mooie ogen wordt verduisterd terwijl U rivieren van tranen weent voor onze zaligheid. Maar ze kunnen de uitdrukking van Uw goddelijke majesteit, gekoppeld aan oneindige zachtmoedigheid, niet doof maken. Ze zelf beven bij hun ongerechtigheden en schamen zich. Echter, om met Uw aardig persoon grotere willekeur te behandelen en om hen toe te laten dat hun schandelijke activiteiten de touwtjes in handen nemen, blinden ze U met een vuil doekje, slaan ze U ongenadig, slepen ze U heen en weer, stampen ze op U en geven ze U herhaaldelijk nieuwe stoten en oogopslagen. Ze trekken het haar uit Uw hoofd en baard en gooien U er dan ook.

Jezus, mijn liefde! Mijn hart wil stil staan. Ik beven en ik wil mijn ogen bedekken zodat ik U niet hoef te zien in zo'n lijden en pijnlijke scènes. Maar U wilt dat ik op alles let en de liefde dwingt me om naar U te kijken. Jezus, wat gebeurt er met U? U spreekt geen woord ter verdediging van Uzelf. U bent aan het wil en wal van deze soldaten, een speelbal van hun ruwe willekeur. Ze gooien U op de grond en trappen U met een duivelse furie die ik vrees dat U onder hun voeten zult sterven.

Mijn enige goed en mijn alles! De pijn die ik voel bij het zien van uw lijden is zo groot! Ik wil roepen naar de hemel om de Vader, de Heilige Geest en alle engelen op te roepen om Uw hulp en troost. Ik zou ook graag Uw aardige Moeder op aarde en alle zielen die U liefhebben willen oproepen. Laat hen zich rond U verzamelen en voorkom dat deze schaamteloze soldaten doorgaan met het beledigen en martelen van U.

Met U, O Jezus, wil ik boete doen voor alle zonden die 's nachts worden begaan. Ik wil vooral vergoeding brengen voor die door de geheime secten¹ tegen U in het Allerheiligste Sacrament. Ik zal boete doen voor al de zwakheden van die zielen die niet trouw aan U blijven tijdens de nacht van beproeving.

Mijn beleedigde Jezus, de soldaten, moe en gedeeltelijk bedronken, willen zich overgeven aan slaap. Mijn arme, neergeslagen hart, verscheurd door het aanzien van Uw martelingen, wil niet alleen met U blijven en zoekt naar een andere gezelschaps

Mijn zoete moeder Maria, laat mij ook onafscheidelijk bij U blijven. Ik hou vast aan Uw moedelijke handen en kus ze met eerbiedigheid. Maar versterk me met Uw zegening. Laat ons Jezus omhelzen en onze hoofden op Zijn aardige hart leggen om het te troosten.

Jezus, met Uw moeder streel ik U. Met Uw Moeder zal ik me overgeven aan de slaap van liefde in Uw aardig hart.

Overwegingen en Oefeningen

door St. P. Annibale Di Francia

In dit uur is Jezus midden onder de soldaten met onwrikbare moed en ijzersterke standvastigheid. God zoals Hij is, lijdt Hij alle pijnen die de soldaten Hem toebrengen, en kijkt Hij zo vol Liefde naar hen dat Het lijkt alsof Hij ze uitnodigt om Hem meer pijn te doen. En wij—blijven wij standvastig bij herhaalde lijdingen, of jammeren we, worden we boos en verliezen we onze vrede; die vrede van het hart die nodig is om Jezus een gelukkige woonplaats binnen ons te laten vinden?

Standvastigheid is de deugd die ons laat wissen of God werkelijk in ons heerst. Als onze deugd echt is, zullen we standvastig zijn

in beproeving, met een standvastigheid die niet wankelend maar altijd evenwichtig is. En het is deze enkele standvastigheid die ons vrede geeft. Hoe meer we in goedheid, lijding en werken standvastig worden, hoe groter maken we het veld om ons heen, waarin Jezus Zijn genaden zal uitbreiden. Dus, als wij wankelend zijn, zullen onze velden klein zijn, en Jezus zal weinig of geen ruimte hebben. Maar als wij standvastig en constant zijn, zoals Jezus een zeer uitgebreid veld vindt, Hij zal in ons Zijn steun en ondersteuning vinden, en de plaats om Zijn genaden uit te breiden.

Als we willen dat onze geliefde Jezus in ons rust, laat ons Hem omsingelen met Zijne eigen standvastigheid, waarmee Hij werkte voor het heil van onze zielen. Beschermd zal Hij in ons hart in zoete rust blijven. Jezus kijkte vol Liefde naar diegenen die Hem kwetsenden, en kijken wij op dezelfde manier vol Liefde naar hen die ons beledigen? En is de liefde die we aan hen tonen groot genoeg om een stem voor hun harten te zijn—zo machtig dat ze tot Jezus worden bekeerd?

Mijn Jezus, oneindige Liefde, geef mij deze Liefde en laat elk mijn pijn zielen naar U roepen.

¹ Hier wordt aangenomen dat in vrijmetselaarsloges de ergste godslasterlijke sacrilegia's worden gepleegd met gewijde hosties.

Offer en Dankbaarheid