† Ora e Dymbëdhjetë
Nga 4 në 5 AM †
Jezu i ekspozuar ndaj përkrahjes së ushtarëve, mbuluar me abuzime dhe fyerje
Jezu, jeta ime e ëmbël! Kur pushoj kundër Zotit tënd, ndjej turrat që e plagosin. Ti dëshiron një shpirt që ta dashuron pranë. Eja, unë i bëj vëmendje të gjitha vuajtjeve tuaja dhe ndiej mëshirë për ty. O, si do të donte të mban në zemrën time, t'i ekspozoj vetveten në vend tënd ndaj vështireve dhe le ta bjerë mua këto fyerje, tortura dhe poshtërimet e papërshkruara. Vetëm dashuria jote është në gjendje të përballojë abuzimet e tillë. Çfarë mund t'pritet nga një popull i tillë i njeriut?
Jezu më i durueshmi! Armikut tuaj po ty fyerin. Ata hyjnë në fytyrën tënde. Drita e syve tënd bukur u mbulon kur ti qesh për shpëtimin tonë. Por ata nuk mund ta zbehin shpjegimin e majestisë së ndershme jote, i cili është i lidhur me një butësi të pafundme. Ata vetë trembojnë nga mëkatet e tyre dhe u turpsojnë. Megjithatë, për t'i trajtuar personin tuaj të dashur me më tepër arbitrari dhe le ta marrin rrymat e veprimeve të tyre të turbullta, ata ti lidhin syte me një pëlhure të ndotur, ti godasin pa lëndime, t'i shtynë përpara-prapa, t'ju kalojnë mbi këmbët dhe i japin përsëri goditje dhe shkopata. Ata t'i çajnë flokët nga koka dhe barba e tuaj dhe ta hedhin atëherë.
Jezu, dashuria ime! Zema ime dëshiron të ndaloj. Unë tremboj dhe dëshiroj të mbuloj sytë time për t'u shmangur ty në vuajtje të tillë dhe skena të dhimbshme. Por ti dëshiron që unë ta bëjë vëmendjen e gjithçka, dhe dashuria më detyron të kthehem tek ti. Jezu, çfarë po ndodh me ty? Ti nuk flas një fjalë për mbrojtje. Ti je në duart e këtyre ushtarëve, loja e arbitrariave të tyre të thjeshta. Ata ta hedhin atëherë dhe t'i godasin me një furi diabollike që kam frikë se mund të vdisësh nën këmbët e tyve.
Jezu i vetëm mirë dhe gjithçka! Dhimbja që ndjej duke parë vuajtjet tuaja është aq e madhe! Dëshiroj t'i thërras hemku për të thirrur Atën, Shpirtin e Shenjtë dhe të gjitha engjëjt ta vijnë në ndihmë tënd dhe ti ofrojnë konsolimin. Unë do të dëshironte edhe të thirra Nënën tuaj të butë tokësore dhe të gjitha shpirtrat që t'ju dashurojnë, le ta rrethojnë ty dhe ta pengojnë këtyre ushtarëve pa turp për të vazhduar fyerjen dhe torturimin e tyre.
Me Ty, O Jezu, dëshiroj të atonoj për të gjitha mëkatet që bëhen natën. Veçanërisht dëshiroj t'i bërë kënaqësi ato që i bëjnë sekta e fshehtë¹ kundër teje në Sakramentin e Shenjtë. Do ta atonoj për të gjitha dobësitë e shpirtrave që nuk mbeten besnik ndaj ty në natën e provimit.
Jezu i fyer, ushtarët, të lodhur dhe pjesërisht të dehur, dëshirojnë t'i lëshojnë vetes sëndimin për tu futur. Zema ime e varfër, e shkatërruar nga pamja e vuajtjeve tuaja, nuk dëshiron ta lënë vetëm me ty dhe kërkon një shoqëri të tjera.
E nënë e ëmbël Mary, le të mbet edhe unë me Ty në mënyrë të paparashikueshme. E mban fort dorët nënësore Tua dhe i puth ato me respekt. Por forcojmë me bekujen Tende. Le t'i shtrijmë Jezusin dhe ta vendosim kokën tonë mbi zemrën e tij të dashur për ta qetësuar atë.
Jezu, me nënën Tande unë Ta puth. Me Nënën Tende do t'i dorëzohem gjumit të dashuris në zemrën Tij të dashur.
Refleksione dhe Ushtrime
nga Shën Ati Annibale Di Francia
Në këtë orë Jezu është në mes të ushtarëve me trimësi të papërshkrueshme dhe përkushtim hekurudhës. Si Zot, ai pëson të gjitha shtrengimet që i bëjnë ushtarët, dhe i shikon ata me një dashuri të tillë sa duket se i ftohet ta i jepin më shumë dhembje. Dhe ne—jemi t'i përkushtuar gjatë vuajtjeve të përsëritura, apo lamtumem, zymfëm dhe humbim paqen; atë paqe të zemrës që është e nevojshme për ta lejuar Jezusin të gjejë një strehë të lumtur brenda nesh?
Firmnesa është ajo virtut që na bën të dimë nëse Zoti vërtet mbretëron ne. Nëse e verteta është virtyti yne, do t'i jemi firmë
në provim, me një firmnesë që nuk është e papërfillueshme, por gjithmonë të balancuar. Dhe kjo vetëm firmnesa na jep paqe. Sa më shumë bëhem t'i firmë në mirësi, vuajtje dhe punë, aq më shumë zgjerojmë fushën rreth nesh, ku Jezu do ta zhvendosë graçat e Tij. Prandaj, nëse jemi të papërfillueshëm, fusha jonë do t'i jetë e vogël, dhe Jezus do të ketë pak ose aspak hapësirë. Por nëse jemi firmë dhe përkushtuar, siç gjejnë një fushë shumë të gjërë, ai do ta gjejë ne si strehën dhe mbështetjen Tij, dhe vendin ku t'i zhvendos graçat e Tij.
Nëse dëshirojmë që Jezu i dashur të pushoj në ne, le ta rrethojmë me firmnesën e tij, me të cilën ai veproi për shpëtimin e shpirtërve tonë. Siç është mbrojtur, do t'i mbetet zemra jonë në qetësi të ëmbël. Jezu i shikoi ata që i keqtraktuan atë me dashuri, dhe ne, a i shikonim atyre që na ofendojnë me dashurin e njëjte? Dhe është dashuria yne ndaj tyre e tillë sa t'i bëhet zër për zemrat e tyre—e fuqishme sa të konvertojnë ata te Jezu?
Jezu im, Dashuri pa kufij, më jep këtë dashuri dhe le çdo dhembje ime ta thërrit shpirtëra tek Ti.
¹ A suppozohen këtu se në logji masone bëhen sakrilegjët e keq të tillë me hostia të shenjtëruara.