Në këtë ditë, shkuam në Ghiaie di Bonate, sepse ishte një dëshirë e Zonjës Nënës që të shkoj atëherë përsëri në vendin e tillë. Unë nuk prite se aq shumë njerëz do t'i bashkoheshin atij vendit, sepse kur arritëm në Bonate, prezenca e sa mirë njerëzve më çuditi, sepse lajmi që Zonja Nënë do të shfaqej atë ditë aty u përhap shpejt.
Unë i cili prite vetëm rreth pesë njerëz për recitimin e rosarit, pa se Zonja Nënë nuk e donte kështu, por dëshironte shumë më tepër njerëz aty duke u lutur dhe të intercedojnë për botën dhe familjet. Ajo erdhi këtë ditë shoqëruar nga Shën Jozefi me Fëmijën Jezu, i veshur në ar. E bekuar të gjithëve të pranishëm në shfaqje, Zonja Nënë tha:
Të jetojnë mesazhet e mia! Të jetojnë të gjitha atë që u kam thënë juve tashmë!
Sot, unë, biri im Jezu dhe Shën Jozefi i mbajmë në krah të çdo prift që është këtu. Ne tre dëshirojmë t'i jepim klerikëve ndihmën tonë, forcën dhe bekuarjen.
Pastaj Zonja Nënë tha:
Tani, dëgjoni të shokun tim Jozefin.
Shën Jozefi, duke u kthyer tek unë thashte,
Dashuro Jezu më shumë dhe më shumë. Bëhu vendbanimi i tij shenjt për të, ku ai mund ta gjejë veten e mirëpritur dhe dashuruar. Afroheni gjithnjë e më tepër tek Jezu, i pranishëm në Eukaristinë Mjaft Shënte, sepse ai ju pranon për t'u dhënë tërë dashurinë dhe favoret e tij.
Zemra ime e Mashkullor është për gjithçka prej jush, fëmijët e mia....
Në këtë moment, shumë rreze dritë filluan të dalin nga Zema e Shën Jozefit dhe ta ndriçonin njerëzit që ishin para Kapelës. Fëmija Jezu, në atë moment, bëri lëvizje me duart e tij si për t'u dhënë na favoret. Kuptova se në atë moment kur Jezu po ju dha ne favoret e tij, ishte ai moment kur rrezet nga Zema e Shën Jozefit filluan të dalin. Fëmija Jezu tha:
Afroheni Zemrës së Mashkullor të Atit tim Virgjër Josef dhe jeni shembull i vërtetë jetese shenjtë për vëllezërit tuaj, siç ka qënë ai dhe vazhdon t'i jetë Kishes dhe botës. Tani unë ju them tyre, biri im: afroheni dhe puthuni këmbët e mia....
U afrua te këmbët e Fëmijës së Jezusit dhe i putha këmbët e tij të bukura, të ndriçuara. Në shpirt erdhën një emocion dhe gëzim i madh. Pastaj Fëmija Jezu më kërkoi t'i putha këmbët e Nënës së Tij dhe ato të Shën Jozefit. U afrua te këmbët e Zonjës Sonte, sipas urdhrit të Jezuit, dhe i putha këmbët e saj. Në këtë moment, u lutova Zonjësonte t'më mos lejoje unë të bëhem i zoti për të kërkuar këto favori dhe që ajo m'ndihmojë gjithmonë të jem i ngrirur dhe i thjeshtë. Kur u afrua te putha këmbët e Shën Jozefit, Fëmija Jezu me një shenjë tmerri tha për mua,
Në këmbë ka katër puthje!
Kuptova sa i duan Jezusi dhe Zonja Sonte Shën Jozefin, i cili i ka dashur pa masë dhe i ka dhënë jetën e tij tërësisht atyre dy. Sa pak na i dua ende Shën Jozefit dhe ta harrojmë, duke e lënë në anë. Jezu dëshiron t'i bëjë njohur dhe të duar Shën Jozefin nga të gjithë, ashtu si meriton, me respekt, venerim dhe njihesi. Ai ka qenë dhe vazhdon të jetë shumë i rëndësishëm për Jezun dhe Zonjën Sonte.
Kjo është koha kur duhet ta dua Shën Jozefin edhe më tepër. Është koha e tij. Koha që Zoti ka përcaktuar dhe ka ardhur për të zbuluar lavditë, fuqinë dhe rëndësinë e madhe të tij për Kishën, familjet dhe botën.