Dyzet e Katër Orët e Pashkës së Zotit tonë Jezu Krishti

24 Orët e Pashkës së Amare të Zotit tonë Jezu Krisht nga Luisa Piccarreta, Vajza e Vogël e Dëshirës Divine

† Ora e Njëmbëdhjetë
Nga 1 në 2 AM †

Jezu rrugës për te Këshilltarin e Lartë Annas s’i shtyhet në Përroi Cedron

Përgatitja para çdo Ore

Jezu, i dashur imi mirë! Si mund të lën për t’u fjetur kur shoh se të gjithë ta braktisin Ty dhe ikin! Midis dishepujve edhe Pjetri zjarri, i cili pak para kishte thënë se dëshironte të hedhte jetën e tij për Ty, edhe dishepulli favorit që Ti leje t’u këndoj në gjoksin me shumë dashuri gjatë Udhëtimit të Fundit, të gjithë ta braktisin Ty dhe ta linin si lojë te armikut tuaj të keq. O Jezu, tani je i vetëm! Syte e Tija të pastra po shikojnë rreth për të parë nëse ka ndonjë nga favoritet e Tua që do të vijë pas Ty për të treguar dashurinë dhe mbrojtjen Tuaj. Por kur kuptoni se asnjë nuk është mbetur i besnik Teje, zemra Jone po bleduar. Braktisja nga ata të besuara Ju shkakton më shumë dhembje sesa keqtrajtimi nga armikut tuaj. O le t’i qajn me Ty për fatin Tënd! Më duket se Jezu dëshiron të thotë mua: "Fëmijë, lejme ta qajnim mbi shumë shpirtra që i janë kushtuar Me dhe nuk kujdesen më për Mua dhe ma lën vetëm kur asnjë provë apo tjetër vështirësi s’i vijon; mbi të tjera, frikësore e tronditur shpirtra që Ma braktisin për mungesë guximi dhe besimi; mbi shumë shpirtra që nuk gjenden me interes në gjëra të shtrenjta dhe kështu asnjë interesi për Mua; mbi shumë priftërinë që predikojnë, thonë mesë, dëgjojn fjalime vetëm për fitim ose lavdi tjetër. Ato bëjnë qytetarët të besojnë se janë gjithmonë të kujdesshëm për Mua, por unë shkoj zakonisht i vetëm. "Fëmijë, sa e vështirë është braktisja! Nuk vetëm syt e Mia po qajnë lot, edhe zemra Jone po bleduar. O, ju lutem ta lehtësoni dhembjen time të amare duke më premtuar se do t’ju lën kurrë i vetëm."

Të sigurtë, Zoti im Jezu, t'ju premtoj se do të bëhem plotësisht një me dëshirën e Tij hyjnore nëse më jepni ndihmën e hijeve Tua. Por ndërsa Ti, Zoti im Jezu, veshkimi, armikutë Tënd nuk i lënë asnjë fyerje që mund të i bërë aty. I lidhur saqë nuk mund t'i bësh një hap vetvetiu, ata e godasin dhe e targëtuan për rrugë gurrore dhe të ashpra. Ti nuk mund të lëshosh fare pa u goditur me gurë ose ta dëmtoni veten Tende. Por ndërsa te targojnë, shoh se ti lën prapa gjurmë të gjakut të çmuar tënd dhe flokët e kokës sime, që i thërrasin. Jeta ime dhe gjithçka ime! Më lejo ta mbledh ata për të lidhur këmbët atyre që përdorin natën për t'ju fyer më shumë, që kërkojnë shoqëri të keqe, gëzohen me kënaqësi të dyshimta dhe bëjnë vjedhje që i zëm Godit. O Zoti im Jezu, unë bashkohen me Ty për ta shlyer këtë ofendim. Tani, Jezu, ne kemi arritur te lumi Cedron. Armikutë Tënd po janë gati të t'ju hedhin atë. Ata e lënë që ti godashe një gur atje me forcë saqë gjaku del nga goja juaj dhe lën gjurmë në gur. Pastaj shërbëtoret Tua ta targojnë Ty te uji i turpëruar, i errët, saqë hyn në gojë e veshin tuaj. O dashuri ime e papërshtatshme! Ti je mbushur dhe i zënkatur në atë valë të ndotur, të ftohtë dhe të çuditshëm. Me këtë ti më tregon se sa deplorueshmë është gjendja e atyre që bien në mungesë të rëndë. O siqe shpirti i tyre është mbështjell me turpi, një objekt i urrejtjes për qiej dhe tokë. Ata tërheqin veten e tyre grumbullime breshkash të drejtsisë hyjnore. O jeta e jetës sime, a ka dashuri më të madhe se ajo juaj? Për t'i hequr rrobat e mbyllura me makth të mendimit nga pekatoret, lejo armikutë Tënd ta shtyn Ty në këtë përren. Ti i pësoj gjithçka gati për të shlyer sakrilegjet dhe ftohtësinë e atyre shpirtrave që t'ju marrin si Zot duke ju detyruar të hyni në zemrat e tyre të keqe, të cilat janë turpërimi i Tij. Jezu, ti lejo ujin ta përshkoj Ty plotësisht, saqë shërbëtoret, frikësuar se mund t'i mbyllësh frytin, ta targojnë Ty nga lumi përsëri për të ruajtur Ty për tortura më të mëdha. Pamja e Tij është aq e turpshme saqë edhe këta bruta ndjejnë heshtje për ti prekur.

Jezu, zemra ime dëshiron t'i ngadalësojë kur ta shoh Ty, i zënkatur dhe të rrjedhur me ujërr turpëruar. Ti trembosh nga frika prej koka në këmbë, duke kthehurrur për ti thënë me syte çfarë nuk dëshiron t'i themi me gojë. Ti kërkon dikë që të ta thatëshoj Ty, të pastroj Ty nga turpi dhe të ngrohej Ty, por pa sukses. Asnjëri nuk i shfaq asgjë për Ty. Shërbëtoret e keqin Ty dhe ty mock You, dishepujt Tua t'ju kanë lënë, nëna juaj është larg sepse kjo është dëshira e Atit. Prandaj vini te krahët ime, O Jezu! Me lotet e mia dëshiroj të ti bëjë një banje, ta pastroj Ty, të tyngrojnë dhe t'i rregulloj flokët tuaj të çuditshme. Dashuri ime, dëshiroj të mbaj Ty në zemrën time, të ngroh Ty me zjarrin e dashurisë sime. Dëshiroj ta derdhojë balsamin e shpirtërruar të dëshirave tima hyjnore mbi Ty, për të shlyer gjithçka keq që u bë Tij dhe për ti vendosur jetën time me atë tuaj për të shpëtuar të gjitha shpirtrat. Do ta ofroj zemrën time si një strehë për ju jepni disa freskimi në vuajtjet e pësuara deri më tani. Pastaj do vazhdojmë së bashku rrugën e Pashionit tuaj.

Refleksione dhe Ushtrime

nga Zoti Fr. Annibale Di Francia

Në këtë orë Jezu u lënë vetvetiu në mëshirën e armikutëve të Tij, që arriti deri te hedhur atë në lumin Cedron. Por Njerëzoria e Jezuit ktheu syte për ta parë ata me Dashuri, duke mbajtur gjithçka nga dashuria për ty.

Dhe ne—a e lënim vetveten në mërzi të Vullnetit të Zotit?

Në dobësitë tona dhe rënjet, a jemi gati të ngriten përsëri për ta hedhur veten ne krahët e Jezusit? Jezusi i turmentuar u hodh në pumën Cedron, duke ndjerë shtypje, krenarje dhe dëshpërim. Dhe ne—a na çuditshin çdo makulë dhe hijesh të mungesës? A jemi gati ta pranojm Jezisin në zemrën tonë, që ai nuk t'i ndiej shtypjen e cila i japin atij shpirtrat tjera me mëkatet, dhe për të kompensuar shtypjen që ne vetë ia kemi dhënë shumë herë?

Jezusi im i turmentuar, mos ma lër asgjë pa u bërë objekt i Synimeve Tua Hyjnore dhe Dashuruese!

¹ Jezusi u kthye në Jeruzalem nga Mali i Ullirit, dhe rruga kaloi mbi njëri prej urave të pumës Cedron. Katharina Emmerich përshkruan ngjarjen e njejtë në skenat e Pasionit me fjalët: “Edhe para se trenja ta arrinte urën, pa Jezun të rrahte dy herë në tokë si që rojet i tërhynin mëkatarisht te telat. Por kur arritën në mes të urës, praktikuan me tij keqbërinë e tyre edhe më së keqi. Ata e shtynë Jezun e varfër, i lidhur, që e mbajtin nga telat, një lartësi burrash mbi urën në pumën Cedron, duke thënë me qeshje se ai mund të pijë aty sa duan. Ajo vetëm përmes ndihmës hyjnore që nuk i bëri dëme fatale vetes. U ra gjunjët dhe pastaj në fytyrë. ... Gjurmët e gjuajtëve, këmbëve, kofshëve dhe gishtërinjve të tij u shtypën në vendin ku ai i preku dhe më vonë u adhuruan." Shiko “Pasioni Amar i Tij Zoti Jezus Krist.”.

Flijim dhe Falënderim